Kamil Durczok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kamil Durczok
KamilDurczok.jpg
Kamil Durczok (2010)
Data i miejsce urodzenia 6 marca 1968
Katowice
Rodzaj działalności dziennikarz
Redaktor naczelny Faktów TVN
Przynależność TVN
Okres urzędowania od 2006
do 2015
Poprzednik Adam Pieczyński[1]
Następca Adam Pieczyński[1]
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Kamil Sebastian Durczok (ur. 6 marca 1968 w Katowicach[2]) – polski dziennikarz radiowy i telewizyjny, w latach 1993–2006 dziennikarz Telewizji Polskiej[3], w latach 2006-2015 dziennikarz telewizji TVN, były prowadzący i były redaktor naczelny Faktów.

Kariera zawodowa[edytuj]

Pracę dziennikarską rozpoczął w 1991 w Radiu Katowice[4]. Wcześniej przez kilka lat współtworzył program Studenckiego Radia EGIDA działającego w domach studenta Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w dzielnicy Ligota. W wieku 24 lat został dyrektorem i redaktorem naczelnym katowickiego radia TOP FM[4], należącego do NSZZ Solidarność.

W latach 1993–2006 pracował w Telewizji Polskiej[3]. Swoją pracę w telewizji zaczął od współpracy z TVP Katowice, gdzie przeprowadzał wywiady z politykami w programie Obserwatorium. Program Studio parlamentarne był jego debiutem w ogólnopolskiej telewizji. Później aż do 2002 był prowadzącym program informacyjny TVP Katowice – Aktualności[4]. We wrześniu 1998 został prowadzącym wtorkowe wydania programu publicystycznego W centrum uwagi, przekształconego w październiku 1999 w Monitor Wiadomości. Program ten prowadził do listopada 2000. Od 15 marca 2001 do 7 lutego 2006 prezentował główne wydanie Wiadomości. W tym czasie prowadził także program Forum (z przerwami do listopada 2004), Gość Jedynki (do sierpnia 2004) oraz autorską Debatę (od września 2004 do 8 lutego 2006). Przez wiele lat był gospodarzem wszystkich wieczorów wyborczych i referendalnych w TVP1[4].

Od 29 lipca 2003 do 2 września 2005 na przemian z Jolantą Pieńkowską prowadził Salon polityczny Trójki. Od 5 września 2005 do 15 czerwca 2007 na przemian z Konradem Piaseckim prowadził Kontrwywiad RMF FM[2].

Od 1 maja 2006 do 10 marca 2015 był redaktorem naczelnym i prowadzącym Faktów w TVN[5], ostatni raz występując w programie 5 lutego 2015. Od 5 maja 2008 do 12 lutego 2015 prowadził także Fakty po Faktach w TVN24.

Od marca do listopada 2012 był felietonistą tygodnika „Wprost”[6].

Od października 2016 ma prowadzić swój program publicystyczny w Polsat News[7].

Artykuł we „Wprost”[edytuj]

W lutym 2015 artykuł w tygodniku „Wprost” pt. Ciemna strona Kamila Durczoka opowiada o apartamencie na warszawskim Mokotowie. W styczniu 2015 właściciel mieszkania, podczas próby uzyskania niezrealizowanych opłat za wynajem, zastał w nim Kamila Durczoka. Dziennikarz Faktów był zamknięty w apartamencie i nie chciał wpuścić właściciela[8]. Kilka tygodni po opisanym wydarzeniu dziennikarze „Wprost” w mieszkaniu znaleźli biały proszek[9].

We wcześniejszym artykule „Wprost” pt. Ukryta prawda poruszony został temat mobbingu i molestowania seksualnego "w jednej z dużych stacji telewizyjnych", a internauci szybko powiązali ten tekst z osobą Durczoka[8]. W związku z tym 13 lutego 2015 powołano w TVN komisję zbadania zarzutów dotyczących mobbingu i molestowania, mającą na celu zbadanie sprawy. Poza tym 17 lutego kontrolę w TVN rozpoczęła Państwowa Inspekcja Pracy[10]. Durczok zaprzeczył oskarżeniom dotyczącym molestowania:

Quote-alpha.png
Nigdy nie molestowałem żadnej kobiety. Czym innym jest styl zarządzania. Ja jestem cholerykiem, czasem wybuchałem w pracy[10].

10 marca 2015 stacja TVN zwolniła Kamila Durczoka w trybie natychmiastowym[11].

Życie prywatne[edytuj]

Jego żoną jest Marianna Dufek-Durczok, wydawczyni w TVP Katowice[3]. W 2003 Durczok przebył chorobę nowotworową[12]. Rodzina dziennikarza od strony ojca pochodzi z Radlina w powiecie wodzisławskim na Górnym Śląsku[13].

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia[edytuj]

Bibliografia[edytuj]

  • Wygrać życie – Kamil Durczok w rozmowie z Piotrem Mucharskim
  • Krótki kurs IV RP – we współpracy z Piotrem Mucharskim

Filmografia[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ a b Adam Pieczyński: Kim jest człowiek, który zastąpi Kamila Durczoka? (pol.). Newsweek. [dostęp 2015-03-25].
  2. ↑ a b Kamil Durczok (pol.). Ludzie Wprost. [dostęp 2015-03-04].
  3. ↑ a b c Kim jest Kamil Durczok? (pol.). pl.blastingnews.com. [dostęp 2015-08-30].
  4. ↑ a b c d Kamil Durczok (pol.). TVN. [dostęp 2015-03-04].
  5. ↑ Kamil Durczok. tvn24.pl. [dostęp 7 maja 2014]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)].
  6. ↑ Kamil Durczok nie pisze już dla „Wprost” (pol.). [dostęp 2016-04-17].
  7. ↑ Kamil Durczok wraca do telewizji, poprowadzi program publicystyczny w Polsat News (pol.). [dostęp 2016-08-31].
  8. ↑ a b „Ciemna strona Kamila Durczoka”? Dziwna historia szefa „Faktów TVN” z barykadą w apartamencie, białym proszkiem i zoofilską płytą w tle (pol.). W Polityce, 16.02.2015. [dostęp 2015-03-04].
  9. ↑ Kamil Durczok. Fakty po „Faktach” (pol.). Wprost. [dostęp 2015-03-04].
  10. ↑ a b TVN: komisja ds. zarzutów o mobbing prowadzi rozmowy z pracownikami Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,91446,17479585,TVN__komisja_ds__zarzutow_o_mobbing_prowadzi_rozmowy.html#ixzz3TQ5izYbz (pol.). Gazeta Wyborcza, 24.02.2015. [dostęp 2015-03-04].
  11. ↑ TVN kończy współpracę z Durczokiem ze skutkiem natychmiastowym (pol.). Bankier.pl, 2015-03-10. [dostęp 2015-06-07].
  12. ↑ Kamil Durczok: Wygrać życie. Piotr Mucharski. Kraków: Znak, 2005. ISBN 83-240-0514-5.
  13. ↑ Kamil Durczok w rodzinnych stronach. naszemiasto.pl, 12 czerwca 2002. [dostęp 16 lutego 2015].
  14. ↑ M.P. z 2003 r. Nr 6, poz. 86
  15. ↑ Kariera Nikosia Dyzmy, filmpolski.pl
  16. ↑ Kopciuszek, filmpolski.pl
  17. ↑ Blogersi(2011) wideo (pol.). Filmweb. [dostęp 2015-06-07].
p • d • e
Polscy Dziennikarze Roku w konkursie Grand Press
Jacek Żakowski (1997) • Monika Olejnik (1998) • Tomasz Lis (1999) • Kamil Durczok (2000) • Waldemar Milewicz (2001) • Janina Paradowska (2002) • Anna Marszałek (2003) • Marcin Pawłowski (2004, pośmiertnie) • Justyna Pochanke (2005) • Andrzej Morozowski i Tomasz Sekielski (2006) • Marcin Kącki i Tomasz Lis (2007) • Bogdan Rymanowski (2008) • Tomasz Lis (2009) • Artur Domosławski (2010) • Andrzej Poczobut (2011) • Jerzy Jurecki (2012) • Mariusz Szczygieł (2013) • Piotr Andrusieczko (2014) • Konrad Piasecki (2015)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamil_Durczok&oldid=46699975”