Kamila Marcinkiewicz
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |

Kamila Marcinkiewicz (spotykana pisownia Kamilla Marcinkiewiczówna[1], ur. 27 maja 1835 w guberni mińskiej – zm. 25 lipca 1884 w Wilnie[2]) – pianistka, nauczycielka muzyki, polska działaczka narodowa, społeczna i oświatowa w guberni mińskiej. Córka Wincentego Dunina-Marcinkiewicza.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach sześćdziesiątych XIX wieku działała w komitecie niesienia pomocy buntownikom i wygnańcom z Królestwa Polskiego w Mińsku Litewskim[1]. Komitet organizował żywność, odzież, leki I kwatery. Kamila Marcinkiewicz organizowała pomoc dla uwięzionych polskich „buntowników” (Masakra w Warszawie 1861), powstańców styczniowych, którzy przed zesłaniem w głąb Rosji i na Sybir przebywali w więzieniu w Mińsku[3][4]. W czasie powstania styczniowego pośredniczyła w przekazywaniu rozkazów i poczty oddziałom powstańczym. Zabiegała u władz carskich o łaskę dla skazańców[5].
Organizowała patriotyczne zebrania, na które zapraszała różne warstwy społeczne, uczestniczyła w narodowych manifestacjach[1]. Uwięziona za udział w patriotycznych demonstracjach, została zesłana do Solikamska w guberni permskiej[6]. W Solikamsku poślubiła doktora Kazimierza Osipowicza[6]. W 1880 roku wróciła do kraju. Zmarła w 1884 w Wilnie i tam została pochowana na cmentarzu Bernardyńskim[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Powstanie w Mińskiem, [w:] Agaton Giller , Polska w walce: zbiór wspomnień i pamiętników z naszego wyjarzmiania, Kraków: A. Nowolecki, 1875, s. 195 .
- ↑ a b У Вільні знойдзена магіла Камілы Марцінкевіч, „Весткі.info” [dostęp 2018-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-17] (ros.).
- ↑ Zofia Kowalewska , Obrazki Mińskie 1850-1863, Wilno: I. dr. J. Zawadzki, 1912, s. 90 .
- ↑ Dr. B. Dybowski , Wspomnienia z przeszłości półwiekowej: objaśnione czterdziestu kilku rycinami., Lwów: Nakładem rodziny Autora, 1913, s. 35 .
- ↑ Maria Bruchnalska , Ciche bohaterki : udział kobiet w powstaniu styczniowym, t. 1, Miejsce Piastowe: Wydaw. Tow. św. Michała Archanioła, 1933, s. 387–389 .
- ↑ a b Wspomnienia wygnańca, [w:] Goniec Wileński Polityczny, Społeczny i Literacki R. 1, 17 kwietnia 1908, s. 2 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Polska w walce: zbiór wspomnień i pamiętników z naszego wyjarzmiania, Agaton Giller, Kraków 1875, A. Nowolecki
- Obrazki Mińskie 1850-1863, Zofia Kowalewska, Wilno 1912, I. dr. J. Zawadzki
- Marcinkiewiczowie Duninowie herbu Łabędź
- Polscy działacze oświatowi zaboru rosyjskiego
- Ludzie związani z Mińskiem (Imperium Rosyjskie)
- Kobiety – powstańcy styczniowi
- Polscy pianiści
- Polscy zesłańcy w Imperium Rosyjskim
- Polscy działacze narodowi
- Polscy działacze społeczni
- Urodzeni w 1835
- Zmarli w 1884
- Polscy zesłańcy do Permu
- Pochowani na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie