Kamnica (Polska)
Na mapach: 
54°01′04″N 16°53′23″E/54,017778 16,889722
54°01′04″N 16°53′23″E/54,017778 16,889722
| Artykuł |
54°1′4″N 16°53′23″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°1'4.1"N, 16°53'22.9"E, 53°58'N, 16°49'E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
0 m |
| osada | |
 Ruiny pałacu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
373 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
77-200[1] |
| Tablice rejestracyjne |
GBY |
| SIMC |
0747555 |
Położenie na mapie gminy Miastko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego  | |
| 54°01′04″N 16°53′23″E/54,017778 16,889722
| |
Kamnica (kaszb. Kamnice, niem. Kamnitz[2]) – osada w Polsce położona na Pojezierzu Bytowskim, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Miastko. Na południe od Kamnicy znajdują się jeziora Pajerskie i Kamnickie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[3] na listę zabytków wpisany jest zespół pałacowy z pocz. XIX w., nr rej.: A-256 z 21.07.1987: zrujnowany neobarokowy pałac nakryty wysokim mansardowym dachem i park[4].
Ponadto znajdują się tu pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 426 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Karte des Deutschen Reiches - Rummelsburg i.Pommern. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Gdańsku, Katedra Geografii Fizycznej. [dostęp 2013-04-10].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 13 lipca 2023, s. 3 [dostęp 2016-08-15].
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 241, ISBN 978-83-7495-133-3.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady |
|
| Przysiółek | |
| Osady leśne | |
| Części wsi |
|
