Kanały półkoliste

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kanały półkoliste (łac. canales semicirculares) – trzy kostne kanały ucha wewnętrznego, znajdujące się w błędniku. Rozpoczynają i kończą się w przedsionku, a jeden z końców zamyka się bańką (ampulla), do której wiedzie odnoga bańkowa (crus ampullaris).

U człowieka są one tak usytuowane, że każdy z nich jest ustawiony mniej więcej prostopadle do płaszczyzn dwóch pozostałych:

  • boczny lub poziomy (lateralis),
  • tylny lub pionowy tylny (posterior),
  • przedni lub pionowy przedni (anterior).

Wypełnione są przychłonką, w której zawieszone są błoniaste przewody półkoliste.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Iwankiewicz: Otolaryngologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1984, s. 19-21. ISBN 83-200-0801-8.
  • Podręcznik do biologii Puls Życia 2, wyd. Nowa Era