51°21′51″N 23°01′45″E/51,364167 23,029167Kaniwola
| Artykuł |
51°21′51″N 23°1′45″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°21'49"N, 23°2'4"E |
| - błąd |
1993 m |
| Odległość |
8 m |
| wieś | |
 Dwór w Kaniwoli | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
557[1] |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
21-075[2] |
| Tablice rejestracyjne |
LLE |
| SIMC |
0384880 |
Położenie na mapie gminy Ludwin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego  | |
| 51°21′51″N 23°01′45″E/51,364167 23,029167
| |
Kaniwola – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Ludwin[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Ludwin[5].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Kania i apelatywu Wola. W zapisach jak przedstawia Kazimierz Rymut wahanie między formą zestawienia, złożenia i zrostu członów nazwy[6].
„Kaniska Wolia” w takim brzemieniu wymienia się wieś w roku 1563, „Wolia Kanska” w roku 1578. „Kania Wola” w latach 1738–1739 także Kania Wola w 1787 Spis diecezjalny, „Kania Wola” w spisie 1827, Kaniowola 1870 Kaniwola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 805.. Nazwa w formie obecnie brzmiącej Kaniwola od 1933 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała w II połowie XVI wieku jako folwark należący do dóbr łęczyńskich i stanowiła własność rodów szlacheckich, m.in. Tęczyńskich herbu Topór, Branickich herbu Korczak i Sapiehów herbu Lis. Strażnik litewski Stanisław Potocki sprzedał w 1725 roku Kaniwolę hetmanowi polnemu koronnemu i wojewodzie podlaskiemu Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu[7]. Zabudowa folwarczna uległa zniszczeniu w pożarze w 1863 roku.
23 lipca 1863 roku zgrupowanie dowodzone przez płk. Michała Heydenreicha „Kruka” starło się tu z wojskami rosyjskimi (bitwa pod Kaniwolą).
Od 1868 roku Kaniwola stała się niezależna od dóbr łęczyńskich, część majątku rozparcelowano na mocy ukazu carskiego o uwłaszczeniu, pozostałą część nabył Józef Szczepański.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Zespół dworski, nr rej.: A/987 z 10.11.1989 składający się z budynku dworu, spichrza i obory, oraz parku[8]. Zabytkowy dwór z 1924 jest obecnie w rękach prywatnych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 419 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-12-08].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Ludwin. Urząd Gminy Ludwin. [dostęp 2016-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)].
- ↑ Rymut ↓.
- ↑ Janusz Łosowski, Sprzedaż Łęcznej i okolicznych wsi przez strażnika litewskiego Stanisława Potockiego hetmanowi polnemu koronnemu Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu w roku 1725, w: Studia Łęczyńskie tom 2-3, Łęczna 2010-2011, s. 56.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023, s. 76.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany - praca zbiorowa pod redakcją Kazimierza Rymuta [T. 1-6 i 9]. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN. ISBN 83-85579-29-X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kaniowola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 820.
- Siedziba gminy: Ludwin
