Kapitał ludzki
Kapitał ludzki – teoria w ekonomii powstała w latach 60. XX wieku[1], która zakładała, że człowiek jest najcenniejszym elementem zasobów przedsiębiorstwa.
Zwyczajowo pod tym pojęciem rozumiane są wszystkie cechy i umiejętności ludzi które sprawiają, że są oni produktywni[2]. Za twórcę pojęcia „kapitał ludzki” uważany jest brytyjski ekonomista Arthur Pigou[2].
Spis treści
Opis[edytuj | edytuj kod]
Wydatki na podwyższenie poziomu kapitału ludzkiego traktuje się w kategoriach czysto ekonomicznych. Inwestycje w ten czynnik, to ogół działań, które wpływają na fizyczny i pieniężny dochód oraz powiększenie zasobów w ludziach. Prowadzą one do zmiany wartości nagromadzonych zdolności pracowników i w efekcie do zmiany jakości. Inwestycje są ściśle powiązane i wzajemnie się warunkują. Teoria ta została stworzona przez Gary'ego Beckera na podstawie prac m.in. Theodore'a Schultza.
Cechami kapitału ludzkiego są konkurencyjność i wyłączność, co oznacza, że koszt alternatywnego użycia zawsze dotyczy całego kapitału ludzkiego, ponieważ człowiek nie jest w stanie podzielić swojej wiedzy czy umiejętności na kilka równoczesnych zadań, tak jak można to uczynić z kapitałem rzeczowym czy finansowym.
Metody pomiaru wartości kapitału ludzkiego[edytuj | edytuj kod]
- kosztowa (E. Engel, T.W. Schultz) – polega ona na podliczaniu wartości wszystkich wydatków będących inwestycją w człowieka
- dochodowa (W. Petty, R. Nicholson, J.M. Clark, D. Lorgenson) – polega na podliczeniu aktualnej wartości strumienia dochodów
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ "Narodziny teorii kapitału ludzkiego zostały ogłoszone w 1960 roku przez T.W.Schultza, chociaż datę tę mógłby także wyznaczać moment ukazania się w październiku 1962 r. dodatkowego numeru „Journal of Political Economy” zatytułowanego „Investment in Human Being”. Zawierał on, obok kilku innych nowatorskich artykułów, wstępne rozdziały monografii G.S. Beckera z 1964 r. „Human Capital”." Za M. Kunasz "Teoria kapitału ludzkiego na tle dorobku myśli ekonomicznej".
- ↑ a b The people's champion. Human capital. „Economist”, s. 51, 5 August 2017.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gary Stanley Becker: Human capital: a theoretical and empirical analysis, with special reference to education. Chicago: The University of Chicago Press, 1993. ISBN 978-0-226-04120-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wojciech Jarecki: Koncepcja Kapitału Ludzkiego. [dostęp 17 lipca 2009]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009–12–29)].
- Kapitał ludzki. [dostęp 17 lipca 2009].
