Kaplica Świętego Krzyża w Lwówku Śląskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica Świętego Krzyża w Lwówku Śląskim
798/J z dnia 24 sierpnia 1983
kaplica
Ilustracja
Widok od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Lwówek Śląski
ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Święty Krzyż

Położenie na mapie Lwówka Śląskiego
Mapa konturowa Lwówka Śląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Krzyża”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Krzyża”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Krzyża”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Krzyża”
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski
Mapa konturowa gminy Lwówek Śląski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Krzyża”
Ziemia51°06′38″N 15°34′57″E/51,110556 15,582500

Kaplica Świętego Krzyża w Lwówku Śląskim – późnogotycka kaplica w Lwówku Śląskim zbudowana w 1496 roku na czas przebudowy kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kaplicę postawiono na miejscu istniejącej tu od XIV w. kaplicy cmentarnej pw. św. Szczepana i św. Wawrzyńca. Teren na południe i zachód od kościoła parafialnego pełnił wówczas, a także później, funkcję cmentarza. Do czasu wybudowania kościoła w kaplicy odbywały się msze. Kaplicę wzniesiono z ciosów piaskowcowych, na planie prostokąta o wymiarach 17 x 9 m. Kaplica uległa zniszczeniu podczas pożaru wieży kościelnej w 1455 r., wkrótce odbudowana w 1458 r. W 1682 roku została odbudowana po wcześniejszym zniszczeniu i zwrócona fundatorowi, którego w niej później pochowano.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Po spaleniu podczas wielkiego pożaru miasta w 1752 roku kaplica została ponownie odbudowana w 1755 roku[1]. Trzyosiowe wnętrze budowli pokrywa sklepienie sieciowe z 1496 roku (data na zworniku), wsparte na wspornikach wyciętych w części na kształt ludzkich głów. Całość jest nakryta czterospadowym dachem zwieńczonym barokową sygnaturką z małym dzwonem. Budowla jest jednonawowa, przykryta sklepieniem sieciowym, z dobudowaną od wschodu zakrystią. Z czasu budowy kaplicy pochodzi też znajdujący się na północnej ścianie niewielki gotycki portal ostrołukowy. Okna kaplicy rozszerzają się na zewnątrz. Część z nich ma zachowane maswerki. Gruntowne remonty kaplicy miały miejsce w latach 80. XIX i XX wieku[2].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Skromny ołtarz główny składa się z obrazu Ukrzyżowanie z końca XVIII w. i nieco wcześniejszego tabernakulum. Z tego okresu pochodzi kamienna, malowana chrzcielnica. Na uwagę zasługuje kamienne złocone epitafium z XVIII w. Podczas prac remontowych z końca 80. XX w. spod warstwy tynku odsłonięte zostały freski ze scenami Drogi Krzyżowej z ok. 1520 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]