Kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Nowej Woli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy
A-423 z dnia 18.02.1977.
kaplica cmentarna
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Nowa Wola

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

białostocko-gdańska

Wezwanie

Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy

Wspomnienie liturgiczne

Zaśnięcie Bogurodzicy – 15/28 sierpnia;
Wniebowstąpienie Pańskie – 40. dzień po Passze

Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Wola, kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wola, kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Wola, kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowa Wola, kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy”
Ziemia52°59′18,9″N 23°36′25,3″E/52,988583 23,607028

Kaplica Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy (znana też pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego)prawosławna kaplica cmentarna w Nowej Woli. Należy do parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Nowej Woli, w dekanacie Gródek diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kaplicę wzniesiono w XVIII w. w Kamiennym Brodzie jako cerkiew unicką. Na obecne miejsce przeniesiono ją w 1845 r.[2] Według innego źródła, kaplica została zbudowana na cmentarzu w Nowej Woli w 1804 r.[3]

Poświęcenia kaplicy dokonał 13 września 1987 r. arcybiskup białostocki i gdański Sawa[4].

Obiekt był wielokrotnie remontowany; ostatni raz w 2018 r. (odnowiono wtedy elewację i wymieniono pokrycie dachu)[4].

Kaplicę wpisano do rejestru zabytków 18 lutego 1977 pod nr A-423[5].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, orientowana, salowa, zamknięta trójbocznie, bezwieżowa, jednonawowa, z dwukondygnacyjną kruchtą-dzwonnicą. Dach jednokalenicowy, kryty gontem. Nad dzwonnicą i nawą sześcioramienne krzyże.

Architekturę cerkwi reprezentuje styl barokowy, symptomatyczny dla kościołów rzymskokatolickich z okresu jej wzniesienia[2]. Ten styl architektoniczny jest bardzo rzadko spotykany wśród drewnianych cerkwi Podlasia. Do czasów współczesnych zachowało się jedynie parę takich świątyń[2].

Inne[edytuj | edytuj kod]

Okalający świątynię cmentarz założony został w XVIII wieku i posiada powierzchnię 1,3 ha[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 224
  2. a b c Narodowy Instytut Dziedzictwa: Cerkiew unicka ob. cmentarna cerkiew prawosławna pw. Wniebowstąpienia Pańskiego. zabytek.pl. [dostęp 2020-05-23].
  3. Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 192
  4. a b Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 193
  5. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 8 [dostęp 2014-12-08].
  6. Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 36–37.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]