Karabin LAPA FA Model 03
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Laboratório de Pesquisa de Armamento Automático Ltda |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy |
1978-1983 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
5,56 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy, 20, 30, 40 naboi |
| Wymiary | |
| Długość |
738 mm |
| Długość lufy |
489 mm |
| Długość linii celowniczej |
374 mm |
| Masa | |
| broni |
3,16 kg (bez magazynka) |
| wyposażenia dodatkowego |
0,32 kg (pełny magazynek 20 nab.) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
1000 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
650 – 700 strz./min |
LAPA FA Model 03 – brazylijski karabin szturmowy w układzie bullpup. Nieprodukowany seryjnie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1978 roku w Laboratório de Pesquisa de Armamento Automático Ltda rozpoczęto prace nad karabinem szturmowym kalibru 5,56 mm, następcą używanych w armii brazylijskiej karabinów IMBEL LAR (licencyjna wersja FN FAL). Konstruktorzy zdecydowali się zbudować nową broń w układzie bullpup, z szerokim wykorzystaniem tworzyw sztucznych (wykonano z nich osłonę komory zamkowej tworzącą jedną całość z chwytem transportowym, chwytem pistoletowym i łożem).
Testy wojskowe karabinu FA M-03 przeprowadzono w 1983 roku. Wyniki testów były pozytywne, ale z powodu wysokiej ceny zrezygnowano z zakupów karabinów tego typu. Początkowo zakupiono niewielką liczbę karabinów M16 i HK 33, ostatecznie jednak przyjęto do uzbrojenia karabin IMBEL MD2.
Opis[edytuj | edytuj kod]
LAPA FA Model 3 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną zbudowana w układzie bullpup. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Lufa gwintowana (6 bruzd prawoskrętnych o skoku 305 mm), zakończona tłumikiem płomieni. Ryglowanie broni przez obrót zamka. Wyciąg sprężynujący i wyrzutnik umieszczono w zamku. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, z samonapinaniem. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia połączony z bezpiecznikiem ma postać dźwigni na prawym boku komory zamkowej. Ma on piec położeń: 1 (odigień pojedynczy), 3 (seria trójstrzałowa), 30 (ogień ciągły),SA (zabezpieczenie broni) i DA (przestawienie skrzydełka w tę pozycję spowoduje zwolnienie kurka). Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 20, 30 lub 40 naboi wykonanych z tworzywa sztucznego, lub dowolnych magazynków zgodnych ze STANAG 4179. Otwarte przyrządy celownicze składają się z regulowanej w poziomie muszki i celownika przeziernikowego o nastawach 200 i 400 m.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
- Ryszard Woźniak: Najnowsza broń strzelecka w układzie bezkolbowym. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10681-9.