Karl Decker

Karl Decker
	generał wojsk pancernych
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1897 ; Borzęcino
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1945 ; Brunszwik
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Reichswehra; Wehrmacht
Stanowiska	dowódca 5 DPanc
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa kampania wrześniowa; kampania belgijska; kampania francuska 1940; bitwa białostocko-mińska; bitwa pod Wołominem;
	Odznaczenia

Karl Decker (ur. 30 listopada 1897, zm. 21 kwietnia 1945) – niemiecki generał wojsk pancernych podczas II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karl Decker urodził się w Borzęcinie koło Szczecinka na Pomorzu, jako syn niemieckiego oficera.

Po rozpoczęciu I wojny światowej początkowo służył w 54 pułku piechoty jako podoficer. Został awansowany na chorążego (Fähnrich) za odwagę w obliczu wroga, a także nagrodzony Krzyżem Żelaznym (1914) drugiej klasy. Ponownie awansowany w 1915 na podporucznika, wkrótce potem otrzymał Krzyż Żelazny pierwszej klasy.

Po I wojnie służył w Reichswehrze, brał udział w kampanii wrześniowej jako podpułkownik, dowódca batalionu przeciwpancernego. W wojnie niemiecko-sowieckiej dowodził kolejno pułkiem, dywizją i korpusem, awansując stopniowo do rangi General der Panzertruppe (generał broni). Od początku 1945 na froncie zachodnim; okrążony w Zagłębiu Ruhry przez wojska amerykańskie, 21 kwietnia 1945 popełnił samobójstwo. Odznaczony był Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami.