Karl Wilhelm Becker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karl Wilhelm Becker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1772
Spira

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1830
Bad Homburg

Narodowość

Niemiec

Dziedzina sztuki

medalierstwo
numizmatyka

Karl (Carl) Wilhelm Becker (ur. 28 czerwca 1772 w Spirze, zm. 11 kwietnia 1830 w Bad Homburg) – niemiecki numizmatyk, medalier, handlarz i fałszerz numizmatów.

Życie i działalność[edytuj | edytuj kod]

Pochodzący z miejscowej rodziny kupieckiej, w młodości wyuczył się zawodu i początkowo przez wiele lat prowadził handel winami. Po pobycie we Frankfurcie i Mannheim przeniósł się do Offenbach, gdzie osiadł na dłużej (1815–1826) i zajął handlem antykami, co umożliwiło mu dostęp do najlepszych kręgów towarzyskich, w których znany był jako „Antiken-Becker”. Ok. 1796 zainteresował się numizmatyką.

Sztukę grawerowania przyswoił sobie samodzielnie i od ok. 1805 rozpoczął proceder fałszowania monet starożytnych. Często wykorzystując jako materiał tanie i pochodzące z odrzutów oryginały, przebijał je własnymi stemplami naśladowanych monet antycznych. Tworzył również typy nigdy w numizmatyce nieistniejące. Monety te sztucznie postarzał wymyślonym przez siebie sposobem, wożąc je podczas licznych podróży powozem w skrzynce wypełnionej opiłkami żelaza, zaś odpowiednią patynę nadawał im przetrzymując w gnojówce bądź w siarkowanych beczkach. Wkrótce podobne metody zastosował także względem monet średniowiecznych i nowożytnych.

Równocześnie rozwinął handel numizmatami i dzięki swej niepospolitej wiedzy stał się znanym numizmatykiem. Cieszył się nawet przyjaźnią J.W. Goethego, który wyrażał się o nim z uznaniem[a], zaś w księciu Karlu von Isenburg znalazł życzliwego protektora, który zapewnił mu posadę bibliotekarza i nadał tytuł radcy dworskiego. W 1826 r. ujawnił się jako sprawca fałszerstw, które w swej książce wykazał włoski numizmatyk i archeolog Domenico Sestini. Sam jednak nigdy nie uważał się za fałszerza, lecz za „odtwórcę monet antycznych”, a tym samym za „mecenasa” muzealnych zbiorów i kolekcjonerów, którym dostarczał wartościowy „materiał studyjny”[b]. Ofiarą jego zdolności padł nawet książęcy gabinet numizmatyczny w Gocie, któremu odstąpił wiele złotych monet, umieściwszy wśród nich kopie uprzednio sporządzone na podstawie odcisków. W końcowym okresie życia wyniósł się do Homburga, gdzie zmarł, ogromnie zadłużony, po daremnych staraniach sprzedaży swych stempli i pozostałych obiektów sztuki.

Łącznie wykonał przeszło 600 stempli, przy użyciu których wybił ponad 360 typów monet i medali – głównie starożytnych (greckich i rzymskich) oraz średniowiecznych (merowińskich i karolińskich). Dziś wykonane przez niego imitacje stanowią same w sobie przedmiot kolekcjonerstwa, będąc częstokroć tak drogie i poszukiwane jak odpowiadające im oryginały. Szczególnie wiele – 550 egzemplarzy (pochodzących z darowizny miejscowego kolekcjonera) zgromadzono ich w miejskim muzeum historycznym w Offenbach, gdzie zbiór ten stale powiększany jest nowymi zakupami.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Np. w zapiskach (Annalen oder Tag- und Jahresheften) z r. 1815: „Radca Becker pokazał w Offenbach godne uwagi obrazy, monety i gemmy, nie wzdragając się przed odstąpieniem miłośnikowi tej czy innej spośród pożądanych”. Z kolei w Kunst und Altertum am Rhein, Main und Neckar zanotował: „Pan Becker, nadzwyczaj ceniony jako medalier, posiada dla objaśnienia dziejów swego fachu znaczącą serię monet z wszystkich czasów, przejrzyście ułożonych. U tegoż znaleźć można też godne uwagi obrazy, brązy w dobrym stanie i antyczne dzieła sztuki rozmaitego rodzaju”.
  2. Po skierowanych przeciw niemu w 1825 publicznych zarzutach opublikował nawet wykaz 296 monet, które wykonał jakoby dla własnej przyjemności.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • H. Kahnt: Das grosse Münzlexikon von A bis Z. Regenstauf: H. Gietl / Battenberg, 2005, s. 44
  • Grand Larousse encyclopédique. Paris: Larousse, 1960, T.2, s. 25

Literatura tematu[edytuj | edytuj kod]

  • G.F. Hill: Becker the counterfeiter, London 1924 [reprint Chicago 1977]
  • M.E. Pinder: Carl Wilhelm Becker. Die Beckerschen falschen Münzen. Nabu Press 2012 [reprint]
  • M.E. Pinder: Numismatique beckerienne: Recueil des médailles contrefaites par Becker [ed. University of Michigan Library 1853]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]