Karmelici bosi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Karmelici bosi
Dewiza: Zelo zelatus sum pro Domino Deo Exercituum (Żarliwością rozpaliłem się o chwałę Boga Zastępów – 1Krl 19,10)
Herb zakonu
Pełna nazwa Zakon Braci Bosych Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Nazwa łacińska Ordo Fratrum Carmelitarum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo
Skrót zakonny OCD
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Założyciel św. Teresa z Ávili
św. Jan od Krzyża
Data założenia XIII w. (karmelici), 1580 r. (karmelici bosi)
Przełożony o. Saverio Cannistrà
Liczba członków 4653 (2005 r.)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Klasztor karmelitów bosych w Czernej
Ruiny kościoła i klasztoru karmelitów bosych w Zagórzu
Pomnik św. Teresy

Karmelici bosi (pełna nazwa po łac. Ordo Fratrum Carmelitarum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo) – katolicki zakon, odłam zakonu karmelitów o surowszej regule, powstały wskutek reformy rozpoczętej w 1580 przez św. Teresę z Ávili i św. Jana od Krzyża. Istnieje również Świecki Zakon Karmelitów Bosych (OCDS)[1].

Historia[edytuj]

Zakon karmelitów bosych powstał w wyniku dążeń do przywrócenia pierwotnej reguły zakonu oraz do odrzucenia nadużyć, które wkradły się przez wieki. 15 lutego 1432 w wyniku wielkiego upadku karności zakonnej karmelitów papież Eugeniusz IV zatwierdził złagodzoną regułę. Nie wszyscy karmelici pogodzili się z tą decyzją. Podejmowano próby odnowy życia zakonnego dążąc do przywrócenia reguły zatwierdzonej w 1247 przez papieża Innocentego IV. Reforma św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża okazała się najtrwalsza. Doprowadziła ona do autonomii jurysdykcyjnej w postaci oddzielnego zakonu karmelitów bosych. 24 sierpnia 1562 w Avili powstał reformowany klasztor dla sióstr pw. św. Józefa, a potem 14 następnych. 3 marca 1581 erygowana została pierwsza prowincja karmelitów reformowanych. W 1593 uzyskali oni pełną autonomię jurysdykcyjną. Odtąd zakon karmelitów dzieli się na trzewiczkowych i bosych.

Karmelici bosi w Polsce[edytuj]

Do Polski karmelici bosi przybyli w 1605. Wtedy to założyli klasztor w Krakowie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. W 1617 utworzono samodzielną polską prowincje. Rozbiory przyczyniły się do niemal całkowitej likwidacji zakonu w Polsce. Po kasatach rozbiorowych pozostał tylko klasztor w Czernej. Odnowicielem zakonu został św. Rafał Kalinowski. W 1920 r. wskrzeszona została prowincja polska, a w 1993 została podzielona na: krakowską i warszawską.

Do prowincji krakowskiej należy 20 konwentów: 9 w Polsce, 2 na Słowacji, 3 na Ukrainie, 1 Niemczech, 1 w USA, 2 w Burundi i 2 w Rwandzie oraz 15 klasztorów sióstr karmelitanek bosych.

Warszawską prowincję tworzy 16 konwentów: 8 w Polsce, 5 na Białorusi, 1 w USA, 1 w Rzymie i 1 w Rosji oraz 20 klasztorów sióstr karmelitanek bosych.

Strój karmelitów bosych[edytuj]

Habit karmelitów bosych jest koloru brązowego. Składa się z tuniki, szkaplerza, kaptura, różańca i krzyżyka profesyjnego. W określonych okolicznościach zakłada się biały płaszcz z kapturem.
W porównaniu z habitem karmelitów trzewiczkowych bosi mają mniejszy kaptur oraz węższy i krótszy szkaplerz. Tak samo jest z płaszczem chórowym.

Święci i błogosławieni[edytuj]

W ciągu swojej historii karmelici bosi dali Kościołowi ponad 45 świętych i błogosławionych, w tym 3 doktorów Kościoła i jedną patronkę Europy.
Najbardziej znani święci i błogosławieni to:

Zarząd Generalny[edytuj]

  • Przełożony Generalny – o. Saverio Cannistrà
  • I definitor – o. Emilio J. Martínez
  • II definitor – o. Albert Wach
  • III definitor – o. Augustine Mulloor
  • IV definitor – o. Robert Paul
  • V definitor – o. Marcos Juchem
  • VI definitor – o. Peter Chung
  • VII definitor – o. George Desmond Tambala
  • VIII definitor – o. John Grennan
  • Sekretarz Generalny – o. Silvano Vescovi
  • Prokurator Generalny – o. Rafael Mendoza
  • Kwestor generalny – o. Attilio Ghisleri
  • Postulator Generalny – o. Ildefonso Moriones
  • Archiwista Generalny – o. Óscar Ignacio Aparicio Ahedo
  • Sekretarz Generalny ds. Misji – o. Julio Almansa Calero

Sekretarze:

  • o. Carlo Dalla Valle
  • o. David Jiménez Herrero
  • o. Johnson Perumittath
  • o. Karol Kraj
  • o. Aloysius Deeney
  • o. Gino Pirolo
  • o. Isidore D'Silva
  • o. Jean Joseph Bergar

Wybitni polscy karmelici bosi[edytuj]

Galeria[edytuj]


Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ Świecki Zakon Karmelitów Bosych. Oficjalna strona karmelitów OCDS. [dostęp 2015-09-21].

Bibliografia[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karmelici_bosi&oldid=49494389”