Karol Battaglia (pułkownik)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Battaglia
Karl Freiherr Battaglia de Sopramonte et Pontealto
Ilustracja
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

15 września 1876
Bochnia

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1936
Borysław

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

5 Pułk Artylerii Polowej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
bitwa o Lwów
wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
Multimedia w Wikimedia Commons
Karol Battaglia

Karol Tomasz Marian Battaglia (ur. 15 września 1876 w Bochni, zm. 10 stycznia 1936 w Borysławiu) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 września 1876 w Bochni, w rodzinie Gwidona i Olgi z Baranowskich[1][2]. Był bratem Rogera (1873–1950) i Andrzeja (1895–1918). W latach 1886–1893 uczęszczał do gimnazjum w Tarnowie, a następnie we Lwowie. W latach 1893–1897 był uczniem w Szkole Kadetów Artylerii w Wiedniu[3].

W latach 1897–1905 pełnił zawodową służbę wojskową w 3 pułku artylerii korpuśnej w Grazu. Od 1902 roku zajmował w tym pułku stanowisko oficera prowiantowego. W 1905 roku został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 3 Pułku Artylerii Korpuśnej, który trzy lata później został przemianowany na pułk haubic polowych nr 3 i przeniesiony do Mariboru. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach macierzystego oddziału, który w 1916 roku został przemianowany na pułk haubic polowych nr 6, a później na pułk artylerii polowej nr 106. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej: kadeta–zastępcy oficera (1 września 1897 roku), podporucznika (1 listopada 1898 roku), porucznika (1 listopada 1902 roku) i kapitana (1 listopada 1914 roku)[4][5][6][7][8][9][10][11][12][13].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w artylerii, w grupie oficerów armii austro-węgierskiej[14]. Od 16 czerwca do 15 lipca 1920 roku dowodził 39 pułkiem piechoty[15].

Został awansowany do stopnia pułkownika w artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[16][17]. W połowie 1919 został dowódcą I dywizjonu sformowanego 5 pułku artylerii polowej we Lwowie[18].

Sprawował stanowisko dowódcy 5 pap[19][20] od 23 kwietnia 1921 do 1925. Z dniem 9 lutego 1925 roku został odkomenderowany na dwumiesięczny kurs dla wyższych dowódców artylerii przy generalnym inspektorze artylerii[21]. W październiku 1925 roku został przydzielony do Szefostwa Artylerii Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie na stanowisko zastępcy szefa[22]. W tym samym miesiącu został przeniesiony do kadry korpusu oficerów artylerii przy Departamencie III Ministerstwa Spraw Wojskowych z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w 6 Okręgowym Szefostwie Artylerii[23]. Został przeniesiony w stan spoczynku. Jako emerytowany oficer zamieszkiwał we Lwowie[24]. Został zatrudniony na stanowisku dyrektora banku, a następnie pełnił funkcję w Grupie 13. Centralnego Związku Przemysłu Polskiego, obejmującej najbardziej różnorodne działy produkcji przemysłowej. Zmarł 10 stycznia 1936 roku w Borysławiu[25].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
  2. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-27].
  3. ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 749, 776.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 787, 821.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 782, 817.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 786, 821.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1905 ↓, s. 792, 827.
  9. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 807, 839.
  10. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 764, 835.
  11. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 651, 730.
  12. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 965, 839.
  13. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1052, 1192.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 7 lipca 1920 roku, s. 552.
  15. ↑ Księga chwały 1992 ↓.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 813.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 736.
  18. ↑ Jednodniówka 1928 ↓, s. 11.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 20 lutego 1925 roku, s. 83.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 98 z 2 października 1925 roku, s. 533.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 114 z 28 października 1925 roku, s. 614.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
  25. ↑ Ś.p. baron Karol Tomasz Battaglia. „Kurjer Polski”. 14, s. 4, 1936-01-14. Warszawa. 
  26. ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
  27. ↑ Jednodniówka 1928 ↓, s. 25.
  28. ↑ Czyrko 1930 ↓, s. 39.
  29. ↑ Kronika. Krzyże Walecznych. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 28 z 5 lutego 1921. 
  30. ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1192.
  31. ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 835.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Battaglia Karol Tomasz Marian. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.68-6034 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-03].
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Janty Czyrko: Zarys historji wojennej 5-go lwowskiego pułku artylerii polowej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Księga chwały piechoty. Bronisław Prugar-Ketling (red.). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992.
  • 5.P.A.P. Lwowski w dniu dziesięciolecia 1918–1928. Lwów: 5 Lwowski Pułk Artylerii Polowej, 1928.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Battaglia_(pułkownik)&oldid=71618825”