Karol Bernard Załuski

Karol Bernard Załuski
	; Załuski Hrabia
Rodzina	Załuscy herbu Junosza
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1834 ; Kłajpeda
Data i miejsce śmierci	8 kwietnia 1919 ; Iwonicz
Ojciec	Karol Teofil Załuski
Matka	Amelia Załuska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Bernard Załuski herbu Junosza (ur. 20 sierpnia 1834 w Kłajpedzie, zm. 8 kwietnia 1919 w Iwoniczu) – hrabia, austriacki szambelan od 1859 i tajny radca od 1899^[1], minister pełnomocny i poseł nadzwyczajny na dworze perskim, dyplomata, językoznawca, orientalista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie marszałka szlachty powiatu upickiego, jednego z przywódców powstania listopadowego na Litwie, założyciela uzdrowiska Iwonicz-Zdrój, Karola Załuskiego (1794–1845) i matki Amelii Załuskiej (1805–1858) z książąt Ogińskich. Miał czterech braci i cztery siostry, byli to: Michał Karol (1827–1893), Maria Eugenia Zofia Załuska (1829–1910), Emma Honorata Ida hr. Załuska (1831–1912), Ireneusz (1835–1868), Stanisław Maria Józef (1838–1904), Iwon Załuski (1840–1841), Ida Rozalia Aniela Załuska (1841–1916), Franciszka Joanna Amelia Załuska (1843–1924),

W Egipcie przebywał kilkakrotnie, np. w 1859 oraz od 1888 roku. Prowadził poparte obszerną wiedzą i erudycją badania lingwistyczne, interesując się językiem i literaturą koptyjską.

Zmarł 8 kwietnia 1919 w Iwoniczu. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na starym cmentarzu w Iwoniczu^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Franciszka Józefa I, II i III klasy (1896 i 1877, Austria)^[1]^[3]^[4]
Order Piusa IX III klasy (Państwo Kościelne)^[1]^[4]
Order Świętych Maurycego i Łazarza III klasy (1871, Włochy)^[1]^[4]
Order Korony II klasy (1872, Włochy)^[1]^[4]
Order Wschodzącego Słońca I klasy (Japonia)^[1]^[4]
Order Podwójnego Smoka I klasy (Chiny)^[1]^[4]
Order Orła Czerwonego III klasy (1867, Prusy)^[1]^[4]
Order Leopolda III klasy (1876, Belgia)^[1]
Order Gwiazdy Polarnej III klasy (1875, Szwecja)^[1]
Order Lwa i Słońca I klasy (Persja)^[1]^[4]
Order Korony I klasy (Syjam)^[1]
Order Medżydów I klasy (1899, Imperium Osmańskie)^[1]^[4]
Order Medżydów II klasy (1874, Imperium Osmańskie)^[5]
Kawaler Honorowy Maltański^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 1014.
↑ Groby osób znaczących dla Polski i dla Ziemi Iwonickiej spoczywający na starym cmentarzu w Iwoniczu. ocaliwonicz.pl. [dostęp 2017-08-01].
↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 159
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Maria Łozińska-Hempel: Z Łańcucha wspomnień. Kraków: Wydawnictwo Literackie , 1986, s. 65.
↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 220 z 26 września 1874.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

"Wspomnienia o rodzinie Załuskich w XIX stuleciu", Kraków 1907
Boniecki, „Herbarz polski” – 2.503.108
Łuszczyński, „Silva Heraldica” lu.46847, – lu.8029
Polski Słownik Biograficzny t. 23 str. 630: psb.20511.6,sw.3199
Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Rocznik Szlachty Polskiej. T. 2. Lwów: Nakładem księgarni K. Łukaszewicza, 1883, s. 358.

[ab-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 1014.

[2] Groby osób znaczących dla Polski i dla Ziemi Iwonickiej spoczywający na starym cmentarzu w Iwoniczu. ocaliwonicz.pl. [dostęp 2017-08-01].

[3] Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 159

[mlh-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Maria Łozińska-Hempel: Z Łańcucha wspomnień. Kraków: Wydawnictwo Literackie , 1986, s. 65.

[5] Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 220 z 26 września 1874.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]