Karol Czichowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Czichowski
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1886
Oświęcim

Data śmierci

po 1933

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

6 Dywizjon Artylerii Konnej

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
Wojna polsko-czechosłowacka
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Karol Czichowski[a] (ur. 31 grudnia 1886 w Oświęcimiu, zm. po 1933) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 grudnia 1886 w Oświęcimiu, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Edwarda[2]. Jesienią 1906 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do 11. Galicyjsko-bukowińskiego Pułku Artylerii Korpuśnej we Lwowie[3]. W 1908 został przeniesiony do Dywizjonu Artylerii Konnej Nr 11 w tym samym garnizonie[4], a w 1913 do Dywizjonu Artylerii Konnej Nr 6 w Miszkolcu[5]. W szeregach tego oddziału (w 1916 przemianowanego na Dywizjon Artylerii Konnej Nr 8, a w 1918 na Pułk Artylerii Polowej Nr 8 K) wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych monarchii austro-węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[5], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[6][7][8]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1906)[9], podporucznika (1 maja 1909)[10], porucznika (1 listopada 1913)[11] i kapitana (1 maja 1916)[12][13].

25 stycznia 1919 na czele 4. baterii 11 Pułku Artylerii Polowej wziął udział w walkach z Czechami o Śląsk Cieszyński[14]. Od kwietnia do października 1920 dowodził 6 Dywizjonem Artylerii Konnej, lecz nie wziął bezpośredniego udziału w wojnie z bolszewikami z uwagi na to, że każda z trzech baterii wchodzących w jego skład walczyła oddzielnie[15]. Na stanowisku dowódcy dywizjonu 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w artylerii, w „grupie byłej armii austriacko-węgierskiej”[16]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 2 Dywizjonie Artylerii Konnej w Dubnie[17].

8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 34. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych artylerii[18][19]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 10 Dywizjonu Artylerii Konnej w Przemyślu[20][21]. Później, jako oficer rezerwy został powołany do służby czynnej na stanowisko dowódcy III dywizjonu 28 Pułku Artylerii Polowej w Dęblinie. W listopadzie 1925 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[22], a w styczniu 1927 przeniesiony do 9 Dywizjonu Artylerii Konnej w Baranowiczach na takie samo stanowisko[23]. Z dniem 28 lutego 1929 został zwolniony z czynnej służby[24][25][26]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Biała Podlaska. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Był wówczas w grupie oficerów „powyżej 40 roku życia”[27].

Później pracował w Stanisławowie, w charakterze urzędnika skarbowego i od 8 lipca 1933 mieszkał przy ul. Prezydenta Wojciechowskiego 1 razem z żoną Wandą (ur. 17 grudnia 1897 w Odessie) oraz synami: Józefem (ur. 18 marca 1922) i Kazimierzem (ur. 18 listopada 1924)[28][29][30][31][32]. Wanda Czichowska w 1942 została ewakuowana z ZSRR do Teheranu[30].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji cesarskiej i królewskiej Armii figurował jako „Karl Czichowsky”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1037, 1248.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-20].
  3. ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 888.
  4. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 957.
  5. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 853.
  6. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 853.
  7. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 1019.
  8. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1248.
  9. ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 813.
  10. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 850.
  11. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 759.
  12. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 827.
  13. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1037.
  14. ↑ Latinik 1934 ↓, s. 58.
  15. ↑ Mianowski 1930 ↓, s. 21.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 4 sierpnia 1920 roku, s. 676.
  17. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 324, 591.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 837.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 762.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 810.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 729.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 114 z 28 października 1925 roku, s. 618.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 31 grudnia 1926 roku, s. 455.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 95, ogłoszono zwolnienie z czynnej służby z dniem 30 czerwca 1928.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 234, przesunięto termin zwolnienia z czynnej służby wojskowej na dzień 31 stycznia 1929.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 82, sprostowano termin zwolnienia z czynnej służby wojskowej na dzień 28 lutego 1929.
  27. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 133, 1021.
  28. ↑ Holocaust Survivors and Victims Database : Karol Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 2023-11-20].
  29. ↑ Holocaust Survivors and Victims Database : Wanda Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 2023-11-20].
  30. ↑ a b Osoby wyewakuowane z ZSRR : Lista nr 2. „Polska Walcząca”. 15, s. III, 1943-04-17. Londyn. .
  31. ↑ Holocaust Survivors and Victims Database : Józef Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 2023-11-20].
  32. ↑ Holocaust Survivors and Victims Database : Kazimierz Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 2023-11-20].
  33. ↑ Latinik 1934 ↓, s. 140.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Czichowski&oldid=71902322”