Karol Fabiani
| Data urodzenia |
1 listopada 1716 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 9 kwietnia 1791 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1 lutego 1750 |
Karol Fabiani (ur. 1 listopada 1716, zm. po 9 kwietnia 1791) – jezuita, kaznodzieja[1].
W 1732 wstąpił do zakonu jezuitów. 1 lutego 1750 złożył śluby zakonne. od 2 lutego 1772 do zniesienia zakonu był rektorem kolegium jezuitów w Poznaniu. Po kasacie zakonu jezuitów zamieszkał w Łeczycy, gdzie był mansjonarzem. Jesienią 1779 został kanonikiem kaliskim i kaznodzieją szkół wydziałowych kaliskich[1][2]
Wydał zbiory kazań:
- Kazania na niedziele i święta całego roku, t. 4, Kalisz 1781, Brodnica 1865[1];
- Misja apostolska, t. 3, Kalisz 1781, Poznań 1876[1];
- Kazania o męce Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na trzy posty podzielone, Kalisz 1788; i inne[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
- ↑ Roman Kaczmarek Karol Fabiani [w:] Polski Słownik Biograficzny tom VI wyd. 1948
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dzieła Karola Fabianiego w bibliotece Polona