Karol Miarka (młodszy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Karol Miarka (1856-1919))
Karol Miarka
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1856
Pielgrzymowice

Data i miejsce śmierci

12 maja 1919
Racibórz

Zawód, zajęcie

drukarz i wydawca

Karol Miarka zwany Młodszym (ur. 11 czerwca 1856 w Pielgrzymowicach, zm. 12 maja 1919 w Raciborzu) – polski drukarz i wydawca, działacz społeczny na Górnym Śląsku, walczący o utrzymanie polskości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Karola. Ukończył Gimnazjum w Cieszynie. Po swoim ojcu przejął drukarnię w Mikołowie, którą przekształcił w profesjonalny zakład poligraficzny[1]. Drukował w masowych nakładach książki (w tym Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego), kalendarze i śpiewniki i następnie rozprowadzał je wśród mieszkańców wsi i małych miasteczek. Za swoje publikacje pokazane na Wystawie Krajowej we Lwowie w 1894 r. otrzymał złoty medal. Mikołowska drukarnia Miarki wydawała także kalendarze. Bardzo dużą popularnością na Śląsku cieszył się „Kalendarz Mariański”, który w 1898 roku osiągnął gigantyczny na ówczesne czasy nakład 100 tys. egzemplarzy[2]. W 1910 sprzedał wydawnictwo koncernowi prasowemu Adama Napieralskiego. Od 1912 prowadził w Raciborzu Biuro Literacko-Wydawnicze.

Dnia 10 czerwca 1920 roku w wydawnictwie Karola Miarki wydrukowany został również pierwszy numer pisma satyrycznego „Kocynder[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bogusław Bromboszcz, Ryszard Szendzielarz, „Drukarnia im. Karola Miarki w Mikołowie”, wyd. Tolek 2005.
  2. Jerzy Oleksiński, I nie ustali w walce, Warszawa: Nasza Księgarnia, 1980, s. 140–141, ISBN 83-10-07610-X, OCLC 830955231.
  3. Instytut Śląski w Opolu, „Encyklopedia Powstań Śląskich”, Opole 1980, s. 216.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]