Karol Sterpi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Sterpi
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

11 października 1874
Gavazzana

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1951
Tortona

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Orioniści

Karol Sterpi (ur. 11 października 1874 w Gavazzana, zm. 22 listopada 1951 w Tortonie) – włoski duchowny katolicki, działacz społeczny i oświatowy, bliski współpracownik ks. Alojzego Orione i jego pierwszy następca na stanowisku Dyrektora Generalnego zgromadzenia Małego Dzieła Boskiej Opatrzności (Orioniści).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny małych właścicieli ziemskich z Gavazzana (Aleksandria), bardzo religijnej i szanowanej. Ojciec długo był burmistrzem miasta. Matka była szlachetna i religijna; wiedząc o pragnieniu syna chcącego zostać księdzem, powiedziała mu: ”zostań również ty księdzem, daję ci moją zgodę, ale zobacz – musisz być cały dla Boga”. Rozpoczynając seminarium w Tortonie spotkał się z Ks Alojzym Orione. Ks. Sterpi tak wspominał te spotkania w seminarium: "Rozpoczynając filozofię mogłem być razem z nim i miałem szczęście znajdować się blisko wszędzie, byłem blisko w ławce na studium, blisko w pokoju, blisko w refektarzu, blisko w kaplicy, towarzyszyłem mu na spacerach, miałem go zawsze obok siebie". W październiku 1895 roku, Ks. Orione otrzymał od biskupa Bandi właśnie kleryka Sterpi jako pomoc i asystenta w instytucie dla chłopców założonym przez Ks Orione dwa lata wcześniej w dzielnicy San Bernardino w Tortonie. ”Ksiądz, który jest naprawdę księdzem; To jest nasz ksiądz Sterpi” – mówił o nim ks. Orione. Karol Serpi podzielał w pełni ducha i losy Założyciela Małego Dzieła Boskiej Opatrzności. 12 marca 1940 roku umiera Ks Alojzy Orione i 13 sierpnia następnego roku, pierwsza Kapituła Generalna wybrała jednogłośnie Ks. Sterpi na Dyrektora Generalnego Zgromadzenia, które już liczyło 820 zakonników. Ks. Sterpi w tych latach poddał się ogromowi wyczerpującej pracy w nowym obowiązku, nękany również trudnościami i zmartwieniami spowodowanymi wybuchem II wojny światowej, która dotknęła także Włochy. Ks. Sterpi ze względu na zły stan zdrowia w 1946 roku podejmuje decyzję, aby zrzec się obowiązku przełożonego generalnego. Od tego momentu, aż do swojej śmierci służy wśród współbraci, oraz troską otacza grupę sierot w Tortonie. 7 września 1989 roku Dekretem papieskim została rozpoznana heroiczność cnót ks. Sterpi i nazwano go "czcigodnym".

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Odnowić wszystko w Chrystusie, red. ks. Bolesław Majdak FDP, Warszawa 1999 ISBN 83-7019-170-3