Karol VI Szalony
| Karol VI Szalony |
|
 |
|
| Delfin Francji | |
| Okres panowania | od 1368 do 1380 |
| Poprzednik | Karol V Mądry |
| Następca | Karol VII Walezjusz |
| Król Francji | |
| Okres panowania | od 16 września 1380 do 21 października 1422 |
| Poprzednik | Karol V Mądry |
| Następca | Karol VII Walezjusz |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Walezjusze |
| Urodziny | 3 grudnia 1368 Paryż, Francja |
| Śmierć | 21 października 1422 Paryż, Francja |
| Ojciec | Karol V Mądry |
| Matka | Joanna de Burbon |
| Żona | Izabela Bawarska |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
Karol VI Szalony (ur. 3 grudnia 1368 w Paryżu, zm. 21 października 1422 tamże) – król Francji w latach 1380 – 1422 z dynastii Walezjuszów. Był synem króla Karola V Mądrego i Joanny de Burbon.
W 1390 poślubił księżną Izabelę Bawarską. Miał z nią liczne potomstwo:
- Karol, delfin Viennois (1386-1386),
- Joanna (1388-1390),
- Izabela (1389-1409), poślubiła Ryszarda II - króla Anglii, a później Karola - księcia Orleanu,
- Joanna (1391-1433), poślubiła Jana VI Mądrego - księcia Bretanii,
- Karol, delfin Viennois, książę Gujenny (1392-1401),
- Maria (1393-1438),
- Michalina (1395-1422), poślubiła Filipa III Dobrego - księcia Burgundii,
- Ludwik, delfin Viennois, książę Gujenny (1397-1415), poślubił Małgorzatę Burgundzką,
- Jan, delfin Viennois, książę Touraine (1398-1417), poślubił Jakobinę - hrabinę Hainaut i Holandii,
- Katarzyna, królowa Anglii (1401-1438), poślubiła Henryka V - króla Anglii, a później Owena Tudora,
- Karol VII, król Francji (1403-1461), poślubił Marię Andegaweńską,
- Filip (1407).
W 1392 podczas podróży do Orleanu, zapadł niespodziewanie na chorobę psychiczną, która nie opuściła go aż do śmierci. Twierdził, że jest zrobiony ze szkła i nie wolno go dotykać. O regencję nad szalonym władcą walczyły dwa stronnictwa, skupione wokół braci królewskich: rodzonego, Ludwika - księcia Orleańskiego i stryjecznego - Jana bez Trwogi, księcia Burgundii.
Pierwsze lata panowania tego władcy przypadły na okres względnego spokoju ze strony Anglii i zamrożenia walk podczas tzw. wojny stuletniej. Natomiast choroba psychiczna Karola VI pogłębiała anarchię w kraju. Doszło do znacznego usamodzielnienia się francuskich książąt feudalnych. W 1407 z inicjatywy księcia burgundzkiego Jana bez Trwogi zamordowano Ludwika Orleańskiego. W 1415 wznowiono działania wojenne z Anglią. Anglicy pod wodzą swego monarchy Henryka V, pobili Francuzów pod Azincourt w październiku 1415.
W 1419 zginął Jan bez Trwogi. W 1420 Karol VI zawarł traktat w Troyes, który pomijał następstwo jego syna - delfina Karola, na rzecz króla angielskiego Henryka V Lancastera. W 1422 zmarli zarówno Karol VI, jak i Henryk V. Królem Francji ogłoszono Henryka VI Lancastera jednakże francuscy lojaliści uważali za swojego władcę Karola - syna szalonego władcy. Po przerwaniu oblężenia Orleanu 17 lipca 1429 r. w zdobytym Reims Karol VII został koronowany na króla Francji. Spóźniona, mająca zapobiec katastrofie, koronacja Henryka na króla Francji, odbyła się z całkowitym pominięciem ustalonego ceremoniału 16 grudnia 1431 r. w katedrze Notre Dame w Paryżu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Michał Kozłowski, Szaleństwo Karola VI [1].
| Poprzednik Karol de Valois |
 |
Delfin Francji 1368-1380 |
|
Następca Karol VII Walezjusz |
| Poprzednik Karol V Mądry |
 |
król Francji 1380-1422 |
|
Następca Karol VII |
