Karol Zygmunt Merzbach
| ||
 pułkownik dyplomowany
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 18 grudnia 1875 Bruksela | |
| Data i miejsce śmierci | 1943 Bruksela | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1907-1938 | |
| Siły zbrojne |  Armia Belgijska
| |
| Jednostki | Sztab Generalny | |
| Odznaczenia | ||
     
| ||
Karol Zygmunt Henryk Merzbach, także Charles Merzbach (ur. 18 grudnia 1875 w Brukseli, zm. w 1943 tamże)[1] – belgijski wojskowy żydowskiego pochodzenia, badacz Polonii belgijskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się jako syn Henryka Merzbacha i Henryki Elizy Ghislane Le Hardy de Beaulieu (ur. 1851). Był wnukiem warszawskiego wydawcy i księgarza Zygmunta Merzbacha. Miał troje rodzeństwa: Helenę Elżbietę (ur. 1871), Jerzego Zygmunta (ur. 1874, prawnika) oraz Klarę Hortensję (ur. 1880).
O jego młodości niewiele wiadomo. Uzyskał stopień pułkownika dyplomowanego. Był dowódcą artylerii konnej 2 Dywizji Kawalerii, a w czasie I wojny światowej służył w 6 pułku artylerii armii belgijskiej[2]. Od 1919 pełnił służbę w belgijskim sztabie generalnym. W uznaniu zasług położonych dla Belgii otrzymał szereg odznaczeń wojskowych.
Należał do grona założycieli Towarzystwa Historii Wojskowości. Badał dzieje polskiej emigracji w Belgii i publikował rezultaty swych prac. Ogłosił m.in. L'emigration polonaise en Belgique après 1830 et 1863.
Był żonaty z Janiną Stefanią Ludwiką Annemans (ur. 1883), z którą miał czworo dzieci: Ghislane Paulinę (ur. 1913), Klarę Marię (ur. 1914), Henryka Karola (ur. 1920) i Wita Jerzego (ur. 1922).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Komandor Orderu Leopolda (z palmą)
- Krzyż Wojenny
- Distinguished Service Order
- Krzyż Zasługi Wojskowej
- Komandor Orderu Nilu
- Członek Orderu Gwiazdy Etiopii
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ merzbach.net – Poznan Merzbach Families and Individuals (ang.) [dostęp 2012-07-24]
- ↑ Zbigniew Andrzej Judycki: Pod obcymi sztandarami. Oficerowie polskiego pochodzenia w siłach zbrojnych i policji państw obcych. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2019, s. 37. ISBN 978-83-8061-657-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Andrzej Judycki: Pod obcymi sztandarami. Oficerowie polskiego pochodzenia w siłach zbrojnych i policji państw obcych. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2019, s. 37. ISBN 978-83-8061-657-8.
- Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 135-136.