Karol Zygmunt Merzbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Zygmunt Henryk Merzbach
pułkownik dyplomowany pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1875
Bruksela

Data i miejsce śmierci

1943
Bruksela

Przebieg służby
Lata służby

1907–1938

Siły zbrojne

Armia Belgijska

Jednostki

Sztab Generalny

Odznaczenia
Komandor Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wojenny (Belgia) (1914-1918) Komandor Orderu Nilu (Egipt) Członek Orderu Gwiazdy Etiopii Order Zasługi Wojskowej z Odznaką Białą (Hiszpania) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania)

Karol Zygmunt Henryk Merzbach, także Charles Merzbach (ur. 18 grudnia 1875 w Brukseli, zm. w 1943 tamże)[1]belgijski wojskowy żydowskiego pochodzenia, badacz Polonii belgijskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Henryka Merzbacha i Henryki Elizy Ghislane Le Hardy de Beaulieu (ur. 1851). Był wnukiem warszawskiego wydawcy i księgarza Zygmunta Merzbacha. Miał troje rodzeństwa: Helenę Elżbietę (ur. 1871), Jerzego Zygmunta (ur. 1874, prawnika) oraz Klarę Hortensję (ur. 1880).

O jego młodości niewiele wiadomo. Uzyskał stopień pułkownika dyplomowanego. Był dowódcą artylerii konnej 2 Dywizji Kawalerii, a w czasie I wojny światowej służył w 6 pułku artylerii armii belgijskiej[2]. Od 1919 pełnił służbę w belgijskim sztabie generalnym. W uznaniu zasług położonych dla Belgii otrzymał szereg odznaczeń wojskowych.

Należał do grona założycieli Towarzystwa Historii Wojskowości. Badał dzieje polskiej emigracji w Belgii i publikował rezultaty swych prac. Ogłosił m.in. L'emigration polonaise en Belgique après 1830 et 1863.

Był żonaty z Janiną Stefanią Ludwiką Annemans (ur. 1883), z którą miał czworo dzieci: Ghislane Paulinę (ur. 1913), Klarę Marię (ur. 1914), Henryka Karola (ur. 1920) i Wita Jerzego (ur. 1922).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. merzbach.net – Poznan Merzbach Families and Individuals (ang.) [dostęp 2012-07-24]
  2. Zbigniew Andrzej Judycki: Pod obcymi sztandarami. Oficerowie polskiego pochodzenia w siłach zbrojnych i policji państw obcych. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2019, s. 37. ISBN 978-83-8061-657-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Andrzej Judycki: Pod obcymi sztandarami. Oficerowie polskiego pochodzenia w siłach zbrojnych i policji państw obcych. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2019, s. 37. ISBN 978-83-8061-657-8.
  • Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 135-136.