Karpackie Towarzystwo Narciarzy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Karpackie Towarzystwo Narciarzy – pierwsze polskie stowarzyszenie narciarskie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Utworzone 29 stycznia 1907 we Lwowie, podczas zebrania założycielskiego, w którym udział wzięło 22 miłośników turystyki górskiej. Celem KTN był rozwój narciarstwa i turystyki zimowej w Karpatach Wschodnich, przede wszystkim na Pokuciu i jego górskiej części zamkniętej rzekami Prut i Czeremosz, czyli Huculszczyźnie. W ramach działalności statutowej KTN zbudował w 1911 r Schronisko Turystyczne w Sławsku w Bieszczadach Wschodnich (powiat stryjski) i prowadził je do czasów II wojny światowej[1].

Członkowie[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Karpackiego Towarzystwa Narciarzy.

Wśród 22 członków założycieli byli m.in.: Kazimierz Panek, prof. Zygmunt Klemensiewicz, Maksymilian Dudryk, Roman Kordys, Mieczysław Lerski, Jerzy Maślanka, bracia Tadeusz i Marian Smoluchowscy. Klub KTN reprezentował m.in. Józef Kawecki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jerzy Kapłon, Karpackie Towarzystwo Narciarzy - zarys dziejów, „Cracovia Leopolis nr 3 (59) 2009”, s. 39-45, ISSN 1234-8600.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karpackie_Towarzystwo_Narciarzy&oldid=69893602”