Przejdź do zawartości

Kaskadowa metoda skraplania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kaskadowa metoda skraplania – metoda skraplania, wykorzystująca coraz niższe temperatury skraplania kolejnych gazów. Metodę tę stosuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, kolejne skroplone i wrzące gazy obniżają temperaturę dla kolejnych skropleń w niższych temperaturach.

Metodę tę opracowali Karol Olszewski i Zygmunt Wróblewski[1], którzy 5 kwietnia 1883 jako pierwsi w historii skroplili tlen, a kilka dni później (13 kwietnia) azot. W tym celu musieli oziębić gazy poniżej temperatury −164 °C.

Obecnie używa się tej techniki w skraplaniu gazu ziemnego do LNG[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Artur Białek, Karol Olszewski dokonał tego, co inni uznali za niemożliwe. Walnie przyczynił się do rozwoju nauki [online], National Geographic, 17 sierpnia 2024 [dostęp 2025-02-12].
  2. Jacek Molenda, Gaz ziemny. Paliwo i surowiec, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1996.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]