Kasper Zebrzydowski (wojewoda)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kasper Zebrzydowski
Herb
Radwan
Rodzina

Zebrzydowscy herbu Radwan

Data urodzenia

ok. 1500

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1584
Kraków

Ojciec

Wojciech Zebrzydowski

Matka

Elżbieta Krzycka

Żona

Anna Jordan

Dzieci

Andrzej Zebrzydowski z Więcborka

Kasper Zebrzydowski z Więcborka herbu Radwan (ur. ok. 1500, zm. 1 kwietnia 1584 w Krakowie) – kasztelan kaliski, kasztelan nakielski, kasztelan rogoziński, wojewoda kaliski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako najmłodszy syn starosty żnińskiego Wojciecha Zebrzydowskiego (zm. 1525) i Elżbiety Krzyckiej (zm. 1553), rodzonej siostry arcybiskupa gnieźnieńskiego Andrzeja Krzyckiego (1482-1532). Miał liczne rodzeństwo: 3 braci i 6 sióstr. Bracia jego: Andrzej Zebrzydowski (1496–1560) był biskupem kamienieckim, chełmińskim i krakowskim; Bartłomiej Zebrzydowski (zm. 1560\1561) pełnił obowiązki kasztelana brzeskiego, następnie wojewody brzeskokujawskiego i inowrocławskiego; Mikołaj Zebrzydowski (zm. ok. 1568) był starostą raciążskim, z małżeństwa z Anną Sampolborską pozostawił 9 dzieci. Siostry Kaspra: Katarzyna poślubiła Palędzkiego; Anna został żoną Kcyńskiego, Dorota wyszła za mąż za Rafała Górskiego; Barbara została wybranką Płomykowskiego; Małgorzata po mężu Karska, natomiast Jadwiga Zebrzydowska dwukrotnie wychodziła za mąż. Pierwszym jej mężem był Andrzej Karnowski, drugim zaś Nikodem Łekiński, kasztelan nakielski. Kasper Zebrzydowski ożenił się z Anną z Zakliczyna Jordanową herbu Trąby, córką Spytka Wawarzyńca Jordana (1518-68), kasztelana krakowskiego i Anny z Sieniawskich[1]. Z małżeństwa urodziło się 4 dzieci: Piotr - dziekan przemyski, altarysta kaplicy Zebrzydowskich w katedrze krakowskiej; Andrzej Zebrzydowski z Więcborka sprawował urząd kasztelana śremskiego; Kasper; jedyna córka Elżbieta Zebrzydowska poślubiła Jana Orzelskiego, kasztelana rogozińskiego.

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

Został mianowany kasztelanem nakielskim w 1560 roku. Od 1563 roku piastował urząd kasztelana rogozińskiego. W latach 1566-1572 był kasztelanem kaliskim. Od 1572 sprawował obowiązki rotmistrza królewskiego i wojewody kaliskiego.

Podpisał dyplom elekcji Henryka III Walezego[2].

Dobra majątkowe[edytuj | edytuj kod]

Posiadał dobra majątkowe na Sitnie i Jastrzębcu.

Miejsce pochówku[edytuj | edytuj kod]

Według Paprockiego zmarł w Niedzielę Wielkanocną 1 kwietnia 1584 roku w Krakowie. Został pochowany w kaplicy Zebrzydowskich na Wawelu w Krakowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Anusik, Kasztelana sandomierskiego Mikołaja Spytka Ligęzy (ok. 1563–1637) sprawy rodzinne i majątkowe. Przyczynek do genealogii i dziejów gorzyckiej linii rodziny Ligęzów herbu Półkozic, w: Przegląd Nauk Historycznych R. XXI, nr 1 (2022), s. 99.
  2. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae. T.1 cz.1-2, Wilno 1758, s. 456.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]