Katakumby Paryża
Katakumby paryskie (fr. Les catacombes de Paris) – sieć korytarzy w dawnych kamieniołomach Denfert-Rochereau z czasów cesarstwa rzymskiego. Paryskie katakumby mają długość sięgającą 50 kilometrów, a rozciągają się na obszarze około 770 hektarów i są pozostałością po kamieniołomach, z których już od czasów Cesarstwa Rzymskiego wydobywano wapień potrzebny do budowy miasta. W 1786 roku z powodów sanitarnych, chcąc uniknąć szalejących epidemii w przeludnionym mieście Król Ludwik XVI[1] zlecił architektowi odpowiedzialnemu za renowacje tuneli znosić tu zwłoki z paryskiego cmentarza z dzielnicy Les Halles, później z innych cmentarzy paryskich. W XIX wieku utworzono pomieszczenia, które przeznaczone są dzisiaj do zwiedzania, np. Krypta Męki Pańskiej (Rotunda Piszczeli), „Grobowiec Gilberta”. Wejście znajduje się w siedzibie Urzędu Inspektora Kamieniołomów.
Tunele pokryte są licznymi graffiti z XIX wieku, świadczącymi, że miejsce to było często odwiedzane przez Paryżan. Victor Hugo, bywalec tych podziemi umieścił tu akcję swojej powieści Nędznicy. W czasie II wojny światowej katakumby były miejscem konspiracyjnych spotkań członków francuskiego ruchu oporu.
Aktualnie cześć katakumb jest dostępna dla turystów. Wejście do tuneli znajduje się w małym zielonym budynku przy stacji metra Denfert-Rochereau, na którą można dojechać 4 i 6 linią metra[1]. W katakumbach można robić zdjęcia bez dodatkowej opłaty, jednak zabronione jest używanie lampy błyskowej. Cała trasa ma długość 2 kilometrów i rozpoczyna się od zejścia po stromych schodach kilkunastu metrów w głąb ziemi. Mrok, cisza oraz obecność tak wielkiej ilości ludzkich szczątków robi tu piorunujące wrażenie i zmusza do refleksji. W tunelach co jakiś czas stoją kamienne ławki które tylko czekają na śmiałka który na nich usiądzie i odda się zadumie nad kruchością ludzkiego życia.
Przypisy
- ↑ a b Katakumby w Paryżu, dostęp: 1.12.2014, godz. 11.00.
Bibliografia[edytuj]
- More than 2000 years of history. catacombes.paris.fr. [dostęp 2013-11-12].
