Katarzyna Potocka (1781–1820)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katarzyna Potocka
Katarzyna Branicka
Ilustracja
portret z ok. 1810
Herb
Korczak
Rodzina

Braniccy herbu Korczak

Data urodzenia

1781

Data i miejsce śmierci

1820
Krzeszowice

Ojciec

Franciszek Ksawery Branicki

Matka

Aleksandra von Engelhardt

Mąż

Konstanty Sanguszko, Stanisław Potocki

Dzieci

Aleksandra Potocka

Katarzyna Branicka (ur. 1781, zm. 1820 w Krzeszowicach[1]) – polska szlachcianka.

Była pierwszym dzieckiem i najstarszą córką Franciszka Ksawerego Branickiego i Aleksandry Engelhardt. Ok 1800 wyszła za mąż za Konstantego Sanguszkę (1781–1808) syna Janusza Modesta Sanguszki. Dwoje dzieci z tego małżeństwa zmarło w dzieciństwie (syn Mieczysław zmarł w 1813 w wieku 6 lat, córka Klementyna jako niemowlę.)[2]

W 1813 poślubiła Stanisława Potockiego, z którym miała jedno dziecko córkę Aleksandrę (1818–1892), przyszłą żonę ostatniego z wilanowskich Potockich, hr. Augusta na Podhajcach h. Pilawa (Srebrna) (1805–1867).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]