Katarzyna Sójka-Zielińska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katarzyna Sójka-Zielińska
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

25 marca 1931
Warszawa

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 2019
Warszawa

Profesor nauk prawnych
Specjalność: historia powszechna państwa
i prawa
Doktorat

1960
UW

Habilitacja

1966
UW

Profesura

1983

Cytaty w Wikicytatach
Grób Katarzyny Sójki-Zielińskiej na cmentarzu Powązkowskim

Maria Katarzyna Sójka-Zielińska[1] (ur. 25 marca 1931[2] w Warszawie, zm. 4 kwietnia 2019[3] tamże[4]) – polska historyk prawa, zajmująca się zagadnieniami historii powszechnej państwa i prawa[1], profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i podjęła pracę naukowo-dydaktyczną na tej uczelni. W 1960 uzyskała stopień doktora nauk prawnych, habilitowała się sześć lat później. W 1974 otrzymała tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. W 1977 objęła kierownictwo Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa na Wydziale Prawa i Administracji UW. Od 1972 do 1974 była prodziekanem ds. studenckich. Od 1981 do 1986 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Historii Prawa[5]. W 1983 uzyskała tytuł naukowy profesora zwyczajnego.

Od 1984 była członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[1][2]. Była również członkinią Komitetu Nauk Prawnych PAN[5] oraz komitetu redakcyjnego „Czasopisma Prawno-Historycznego”[6].

Była autorką licznych publikacji naukowych, w tym wielokrotnie wznawianego podręcznika akademickiego Historia prawa (pierwsze wydanie: PWN, Warszawa 1981)[5][7]. Opracowała nowe wydania Powszechnej historii państwa i prawa autorstwa Michała Sczanieckiego, a także monografię Wielkie kodyfikacje cywilne XIX wieku (Wyd. UW, Warszawa 1973)[7]. Wydała również takie publikacje jak Drogi i bezdroża prawa. Szkice z dziejów kultury prawnej Europy (Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław-Warszawa 2000, ISBN 83-04-04516-8) oraz Kodeks Napoleona. Historia i współczesność (Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7620-025-5).

Została pochowana 11 kwietnia 2019 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[8] (kwatera 98-2-11)[9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Córka Telesfora i Marii[4]. Była zamężna z Adamem Zielińskim, z którym miała syna Macieja Zielińskiego (1957–2016), doktora nauk prawnych i radcę prawnego[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Prof. zw. dr hab. Maria Katarzyna Sójka-Zielińska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-09-16].[martwy link]
  2. ↑ a b Skład Towarzystwa Naukowego Warszawskiego: Lista członków Towarzystwa w 1990 roku. „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. Nr 53, s. 44, 1990. [dostęp 2019-04-04]. 
  3. ↑ Zmarła prof. dr hab. Katarzyna Sójka-Zielińska. uw.edu.pl, 4 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-04].
  4. ↑ a b Katarzyna Sójka-Zielińska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-01-31].
  5. ↑ a b c Tradycja prawa. Rozmowa z profesor Katarzyną Sójką-Zielińską – Kierownikiem Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa WPiA Uniwersytetu Warszawskiego. edukacjaprawnicza.pl, listopad 2001. [dostęp 2013-09-16].
  6. ↑ Czasopismo Prawno-Historyczne. amu.edu.pl. [dostęp 2017-04-23].
  7. ↑ a b Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2013-09-16].
  8. ↑ Katarzyna Sójka-Zielińska. wyborcza.pl, 8 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-14].
  9. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Katarzyna Sójka-Zielińska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-10-24].
  10. ↑ Wspomnienie o radcy prawnym Macieju Zielińskim (1957–2016). kirp.pl, 30 sierpnia 2016. [dostęp 2017-08-25].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Sójka-Zielińska&oldid=72497358”