Katarzyna de Bar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mechtylda od Najświętszego Sakramentu OSB
Katarzyna de Bar
Catherine de Bar
Czcigodna Służebnica Boża
zakonnica
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1614
Saint-Dié

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1698
Paryż

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Benedyktynki sakramentki

Śluby zakonne

1654

Strona internetowa
Czczony przez

Kościół katolicki

Rodzice

Jean de Bar,
Marguerite de Guillon

Katarzyna de Bar (franc. Catherine de Bar, w zakonie Mechtylda od Najświętszego Sakramentu; ur. 31 grudnia 1614 w Saint-Dié, zm. 6 kwietnia 1698 w Paryżu) – francuska zakonnica, założycielka Mniszek Benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Czcigodna Służebnica Boża Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Katarzyna de Bar przyszła na świat w rodzinie Jana de Bar i Małgorzaty de Guillon 31 grudnia 1614 roku w Saint-Dié w Lotaryngii. W 1631 wstąpiła do sióstr anuncjatek w Bruyères, przyjmując imię zakonne Katarzyna od św. Jana Ewangelisty. Śluby zakonne złożyła w 1633, w 1635 wybrano ją przełożoną. Gdy w maju 1635 roku Lotaryngię najechały wojska szwedzkie, podczas trwającej wojny trzydziestoletniej, anuncjatki przenosiły się kolejnych miejsc, szukając dla siebie schronienia. Większość sióstr zmarła w wyniku zarazy. Pod koniec 1637 roku żyło już tylko 5 zakonnic. W maju 1638 siostry trafiają do klasztoru benedyktynek w Rambervillers. Po zabezpieczeniu losu sióstr Katarzyna rozpoczyna nowicjat u benedyktynek 2 lipca 1639 roku, przyjmując imię Mechtylda. Profesję złożyła 11 lipca 1640 roku. We wrześniu 1640 Mechtylda wraz z częścią wspólnoty zmuszona głodem przenosi się do Saint-Mihiel. Po interwencji przedstawiciela Wincentego a Paulo Mechtylda z jeszcze jedną towarzyszką trafiają do paryskiego klasztoru na Montmartre. W Paryżu Mechtylda poznaje osobiście św. Wincentego a Paulo oraz św. Ludwikę de Marillac. W sierpniu 1643 roku Mechtylda przenosi się do Caen, następnie do Barbery, poznając św. Jana Eudesa. W czerwcu 1643 Mechtylda osiadła w Saint-Maur-des-Fossés na przedmieściach Paryża. Wraz z innymi siostrami rozpoczęła praktykę życia klauzurowego. Jej duchowym przewodnikiem był wówczas o. Chryzostom z Saint-Lô, należący do wspólnoty Trzeciego Zakonu Regularnego[1][2].

W Paryżu 25 marca 1653 roku Mechtylda funduje nowe zgromadzenie, którego stałym charyzmatem staje się nieprzerwana adoracja wystawionego Najświętszego Sakramentu. W 1659 wspólnota przeniosła się do nowego domu przy rue des Cassette w Paryżu. Patronat nad młoda wspólnotą obrała Anna Austriaczka. Za życia Mechtyldy powstały cztery klasztory we Francji, pięć w Lotaryngii, jeden w Polsce. Instytut otrzymał zatwierdzenie papieskie 29 maja 1668 roku[3]. Mechtylda zmarła 6 kwietnia 1698 roku w Paryżu, pozostawiając po sobie liczne pisma, teksty konferencji i listy. Proces beatyfikacyjny rozpoczęty został 27 października 1997 roku we Francji[4].

Fundacja warszawska[edytuj | edytuj kod]

Żona Jana III Sobieskiego Maria Kazimiera ślubowała sprowadzenie do Królestwa Polskiego benedyktynek sakramentek, jeżeli wyprawa męża pod Wiedeń zakończy się szczęśliwie. W fundację osobiście była zaangażowana matka Mechtylda, prowadząc korespondencję z pochodzącą z Francji królową. Siostry wyruszyły do Warszawy 22 sierpnia 1687 roku. Po dwóch miesiącach przybyły do Warszawy i zamieszkały tymczasowo w Zamku Królewskim. Nieustanną adorację rozpoczęły 1 stycznia 1688 roku w kaplicy zamkowej. Królowa starała się ingerować z wewnętrzne życie wspólnoty. Spory łagodziła matka Mechtylda, śląc listy zarówno do sióstr jak i do Marii Kazimiery. Zakonnice zamieszkały w nowym klasztorze przy rynku Nowego Miasta 27 czerwca 1688 roku[5].

Polskie publikacje dotyczące m. Mechtyldy[edytuj | edytuj kod]

  • Jadwiga Stabińska, Z Chrystusem w Bogu (Kol 3,3): doktryna duchowa Matki Mechtyldy od Najświętszego Sakramentu, Katarzyny de Bar (1614-1698), Gniezno 2003, ISBN 83-89270-15-3
  • Katarzyna Mechtylda de Bar, Eucharystia, moja miłość, Kraków 2012, ISBN 978-83-7354-451-2
  • Małgorzata Borkowska OSB, O prawo dla Boga: spotkanie z matką Mechtyldą de Bar, Kraków 2019², ISBN 978-83-7354-941-8
  • Weronika Andral OSB ap, Paradoks ziarna pszenicy: droga życia wewnętrznego Katarzyny de Bar – Matki Mechtyldy od Najświętszego Sakramentu (1614-1698), Kraków 2019, ISBN 978-83-7354-558-8

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anuncjatka. www.mechtylda.info. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
  2. Benedyktynka. www.mechtylda.info. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
  3. M. Mechtylda od Najśw. Sakramentu (Katarzyna de Bar) 1614 – 1698. www.benedyktynki-sakramentki.org. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
  4. Życiorys. www.mechtylda.info. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
  5. Fundacja w Warszawie. www.mechtylda.info. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]