Katedra Świętego Michała i Świętej Guduli
50°50′52″N 4°21′37″E/50,847778 4,360278| konkatedra | |||||||||||||
 Katedra od strony zachodniej | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Archidiecezja | |||||||||||||
| Wezwanie |
św. Michała i św. Guduli | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Brukseli  | |||||||||||||
Położenie na mapie Belgii  | |||||||||||||
| 50°50′52″N 4°21′37″E/50,847778 4,360278
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Katedra Świętego Michała i Świętej Guduli[1] (fr. Cathédrale des Saint-Michel-et-Gudule, flam. Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele) – gotycki kościół w Brukseli położony na wzgórzu Treurenberg, konkatedra archidiecezji Mechelen-Bruksela.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy kościół na wzgórzu Treurenberg powstał w połowie XI w. z inicjatywy księcia Lowanium Lamberta II w stylu romańskim. Przebudowę kościoła w duchu gotyku brabanckiego zainicjował na początku XIII wieku książę brabancki Henryk I, zaś ostateczny kształt projektowi nadał jego syn Henryk II w 1226. Przedsięwzięcie to zakończono w XVI wieku, co wiąże się z obecnością elementów renesansowych w architekturze świątyni. Z pocz. XVI wieku pochodzi też dwuwieżowa fasada według projektu powstałego w wieku XV.
Wnętrze jest pozbawione większości dawnego wystroju na skutek splądrowania świątyni podczas zamieszek w latach 1579-1580 i podczas rewolucji w 1793 roku. W 1962 wskutek reformy administracyjnej Kościoła katolickiego w Belgii i utworzenia archidiecezji Mechelen-Bruksela dotychczasowa kolegiata uzyskała miano katedry, zaś w Brukseli zaczął rezydować prymas Belgii. W latach 1983-1989 przeprowadzona została renowacja świątyni, dzięki której nawa główna i transept wróciły do dobrego stanu.
W 1993 w katedrze odbył się uroczysty pogrzeb króla Belgów Baudouina, na którym obecne były koronowane głowy z całego świata. W 1999 w katedrze odbył się ślub następcy tronu – Filipa, księcia Brabancji z hrabianką Matyldą d'Udekem d'Acoz.
Dzieła sztuki w katedrze[edytuj | edytuj kod]
Nawa główna[edytuj | edytuj kod]
- posągi apostołów na kolumnach autorstwa najznakomitszych rzeźbiarzy barokowych z XVII w.
- barokowa ambona z 1699 autorstwa H.F. Verbruggena, przedstawiająca m.in. wygnanie Adama i Ewy z raju
- monumentalne organy autorstwa Gerharda Grenziga (inauguracja w 2000 r.), umieszczone w nawie głównej w tak zwanym „jaskółczym gnieździe”.
- kamienny ołtarz główny z 2000 r.
Prezbiterium[edytuj | edytuj kod]
- pomnik grobowy książąt brabanckich z XVII w.
- ołtarz wykonany z pozłacanej miedzi z XIX w.
- rzeźba Matki Boskiej Wyzwolicielki z XVI w.
- renesansowy ołtarz Męki Pańskiej z XVI w.
Witraże[edytuj | edytuj kod]
- witraż Jana Haecka z 1537 r. przedstawiający cesarza Karola V z żoną podczas adoracji Najświętszego Sakramentu oraz ich patronów, Karola Wielkiego i Elżbietę Węgierską – transept północny
- witraż J. Haecka z 1538 r. przedstawiający Ludwika II Węgierskiego z żoną klęczących przed Trójcą Świętą, a także św. Ludwika i Matkę Boską z Dzieciątkiem - transept południowy
- XIX-wieczne witraże J.B. Capronniera – nawy boczne
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zmiany wprowadzone na 90. posiedzeniu Komisji (4 listopada 2015 roku). ksng.gugik.gov.pl. s. 1. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).