Przejdź do zawartości

Katedra Niepokalanego Poczęcia w Pekinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Nantang
katedra
Ilustracja
Fasada katedry
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Pekin

Wyznanie

katolickie

Kościół

Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra Nantang”
Ziemia39°53′58,07″N 116°22′09,47″E/39,899464 116,369297

Katedra Niepokalanego Poczęcia (chiń. 宣武门天主堂; pinyin Xuānwǔmén Tiānzhǔtáng), nazywana również popularnie Nantang (南堂; dosł. Katedra Południowa) – katedra znajdująca się przy ulicy Xuanwumen w Pekinie, niedaleko południowo-zachodniego krańca placu Tian’anmen. Jest najstarszą pekińską świątynią katolicką[1], największym kościołem w mieście[2] i głównym kościołem Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich.

Katedrę wzniesiono w 1650 roku w miejscu domu, w którym mieszkał jezuicki misjonarz Matteo Ricci. Jej budowę nadzorował niemiecki misjonarz Johann Adam Schall von Bell[3]. Wcześniej, od 1605 roku, działała w tym domu kaplica[4]. Budowę świątyni upamiętnia znajdująca się do dziś w przykościelnym ogrodzie stela z inskrypcją o treści "Katedra zbudowana z cesarskiego rozkazu"[5]. Siedem lat później budynek został przebudowany[1]. W 1690 roku, po utworzeniu diecezji pekińskiej, kościół podniesiono do rangi katedry[3]. Zniszczona w wyniku pożaru w 1775 roku[3], została następnie odbudowana.

Zamknięta w 1827 roku, w okresie prześladowań cudzoziemców, jako jedyny z katolickich kościołów w Pekinie ocalała wówczas od zniszczenia[6]. Otwarta ponownie po II wojnie opiumowej w 1860 roku.

Zburzona w czasie powstania bokserów, została odbudowana w 1904 roku w stylu neobarokowym[4].

W okresie rewolucji kulturalnej jako jedyna z katolickich świątyń w stolicy Chin nie została zamknięta, dostęp do niej mieli jednak jedynie przedstawiciele korpusu dyplomatycznego i nieliczni cudzoziemcy[7]. Dla wiernych została otwarta ponownie w 1979 roku[3].

Nabożeństwa w katedrze odprawiane są w języku chińskim, angielskim i po łacinie[2].


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Southern Church (Xuanwumen Catholic Church). chinats.com. [dostęp 2010-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 maja 2008)]. (ang.).
  2. a b Nantang Church. timeout.com. [dostęp 2010-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 listopada 2010)]. (ang.).
  3. a b c d Jesuits in China. manresa-sj.org. [dostęp 2010-02-19]. (ang.).
  4. a b Xuanwumen Catholic Churchv. beijingimpression.com. [dostęp 2010-02-19]. (ang.).
  5. The Southern Cathedral (Nantang). china.org.cn. [dostęp 2010-02-19]. (ang.).
  6. Beijing Attractions: Beijing Churches. beijing-visitor.com. [dostęp 2010-02-19]. (ang.).
  7. Chrześcijaństwo i Kościół w Chińskiej Republice Ludowej. verbinum.pl. [dostęp 2010-02-19]. (pol.).