Katon Młodszy
 Rzeźba Katona Młodszego w Luwrze | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
filozof, polityk |
Marek Porcjusz Katon (łac. Marcus Porcius Cato Uticensis; ur. 95 p.n.e., zm. 46 p.n.e.), zwany, dla odróżnienia od Katona Starszego, którego był prawnukiem, Katonem Młodszym (łac. Cato Minor) lub Katonem Utyceńskim (łac. Cato Uticensis) – polityk i filozof rzymski, stoik.
Jeden z przywódców partii senackiej i nieprzejednany zwolennik republiki. W swoich senackich wystąpieniach często posługiwał się metodą obstrukcji parlamentarnej, nie chcąc dopuścić do głosu politycznych przeciwników[1]. W 65 p.n.e. kwestor, w 54 p.n.e. pretor. Jako trybun ludowy swoim głosem przesądził o śmierci członków sprzysiężenia Katyliny (63 p.n.e.). Stanął po stronie Pompejusza w walce z Cezarem. Po klęsce Pompejusza znalazł się w Afryce, obejmując dowództwo w obronie miasta Utyki. Po klęsce w bitwie pod Tapsus, gdzie współdowodził wojskami senackimi, popełnił w Utyce samobójstwo, nie chcąc być świadkiem upadku republiki.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piegdoń 2011 ↓, s. 145.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gajusz Juliusz Cezar: Wojna domowa: Bellum Civile, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1992, ISBN 83-229-0675-7.
- Aleksander Krawczuk, Kronika starożytnego Rzymu, Warszawa: Iskry, 1994, ISBN 83-207-1432-X, OCLC 830052820.
- Maciej Piegdoń: Krassus: polityk niespełnionych ambicji. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagellonica, 2011. ISBN 978-83-62261-31-4. OCLC 803874180. (pol.)