Kawasaki C-1
.jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot transportowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
5 |
| Historia | |
| Data oblotu |
12 listopada 1970 |
| Lata produkcji |
1973–1981 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x Silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney JT8D-M-9 |
| Ciąg |
64,5 kN każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
30,58 m |
| Długość |
29 m |
| Wysokość |
9,99 m |
| Powierzchnia nośna |
120,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
23 320 kg |
| Użyteczna |
11 900 kg |
| Startowa |
45 000 kg |
| Zapas paliwa |
15 200 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
806 km/h |
| Prędkość przelotowa |
657 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
17,8 m/s |
| Pułap |
11 600 m |
| Zasięg |
1 300 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Japonia | |
Kawasaki C-1 – japoński samolot transportowy, wybudowany przez Kawasaki Heavy Industries, służący w Powietrznych Siłach Samoobrony.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W połowie lat 60. ubiegłego stulecia przystąpiono w Japonii do projektowania nowego samolotu transportowego, mającego zastąpić używane jeszcze wówczas, pamiętające czasy II wojny światowej, samoloty Curtiss C-46 Commando. Wstępne prace projektowe nad nową maszyną rozpoczęto w 1966 r. w Nihon Aircraft Manufacturing Corporation. W 1968 r. podpisano kontrakt na prace rozwojowe, a wiosną tego samego roku była gotowa makieta w skali 1:1. Jesienią rozpoczęto budowę trzech prototypów, dwóch przeznaczonych do prób w locie i jednego do prób naziemnych. Pierwszy z nich wzniósł się w powietrze 12 listopada 1970 r.[1], drugi 16 stycznia 1971 r. Próby w locie pozwoliły wykryć wiele wad w konstrukcji samolotu. Przeprojektowano pylony silnikowe i układy sterowania. Testy zakończono w marcu 1973 r. Do końca 1981 r. wyprodukowano 31 egzemplarzy. Samolot jest dostosowany do przewożenia 60. żołnierzy z pełnym wyposażeniem lub 45. skoczków spadochronowych[1].
26 stycznia 2010 wystartował po raz pierwszy nowy model „XC-2” będący następcą C-1[2].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
C-1 jest całkowicie metalowym, dwusilnikowym grzbietopłatem. Napędzany jest przez silniki turbowentylatorowe Pratt & Whitney JT8D-M-9 produkowane w Japonii przez zakłady Mitsubishi Heavy Industries. Dwudźwigarowe skrzydło o obrysie trapezowym z wmontowanymi, integralnymi czterema zbiornikami paliwa. Powierzchnie sterowe skrzydła składają się z czteroszczelinowych klap, lotek z klapkami wyważającymi, spoilerów i slotów. Półskorupowy kadłub o kołowym przekroju. Usterzenie w układzie litery T. Wielodźwigarowy statecznik pionowy i dwudźwigarowy statecznik poziomy. Podwozie trójgoleniowe, chowane w locie, główne do gondol umieszczonych po bokach kadłuba.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- XC-1 – prototypy
- C-1A – samolot seryjny
- C-1FTB – latające stanowisko badawcze
- C-1 ECM – samolot do walki radioelektronicznej
- Asuka – czterosilnikowa wersja STOL
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rendall, Siekański 2001 ↓, s. 338.
- ↑ Lotnictwo Aviation International i 2'2016 ↓, s. 60.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Alexander Rendall, Apoloniusz Siekański: Lotnictwo : przewodnik encyklopedyczny. Poznań: Zysk i S-ka, 2001. ISBN 978-83-7150-819-6. OCLC 749571570.
- Kawasaki C-1 ECM, „Technika lotnicza i astronautyczna”, nr 10 (1988), s. 13-14, ISSN 0040-1145.
- Leszek A. Wieliczko. Samolot transportowy Kawasaki C-2. „Lotnictwo Aviation International”. 2/2016, luty 2016. Warszawa: Zespół Badań i Analiz Militarnych. ISSN 2450-1298. OCLC 932174832.
