Kazimierz Aleksander Pociej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Aleksander Pociej
Ilustracja
Herb
Pociej
Rodzina

Pociejowie

Data urodzenia

14 maja 1666

Data śmierci

10 czerwca 1728

Ojciec

Leonard Gabriel Pociej

Matka

Regina Korffowa z Ogińskich

Żona

Anna Teresa Lettow
Franciszka Chalecka

Dzieci

(z pierwszego):
Antoni Pociej
Aleksander Pociej
Michał Pociej
Barbara Pociej
Teresa Pociej

Kazimierz Aleksander Pociej herbu Waga (ur. 14 maja 1666, zm. 10 czerwca 1728) – chorąży trocki od 1696, kasztelan witebski od 1700, kasztelan trocki od 1703, wojewoda witebski od 1706, starosta rohaczewski, suraski i żyżmorski, dyrektor trockiego sejmiku gromnicznego 1701 roku[1], dyrektor trockiego sejmiku elekcyjnego 1704 roku[2].

Młodszy syn Leonarda Gabriela Pocieja i Reginy Korffowej z Ogińskich, brat Ludwika Konstantego Pocieja. Z żoną Anną Teresą Lettow miał pięcioro dzieci:

Ożenił się po raz drugi z Franciszką z Chaleckich, primo voto Rudominową, żoną Krzysztofa Rudominy Dusiatskiego, starosty raduńskiego.

Poseł sejmiku trockiego na sejm 1690 roku, sejm zwyczajny 1692/1693 roku, sejm nadzwyczajny 1693 roku, sejm 1695 roku[3]. Poseł sejmiku trockiego na sejm konwokacyjny 1696 roku[4]. Poseł trocki na sejm koronacyjny 1697 roku[5]. W okresie wojny domowej na Litwie walczył przeciwko Sapiehom. Początkowo stronnik Augusta II Mocnego, członek konfederacji sandomierskiej (1704), potem poparł Stanisława Leszczyńskiego (1708), wreszcie ponownie po stronie Augusta II (1709). Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej B. Zakrzewski, Sejmiki Wielkiego Księstwa Litewskiego XVI-XVIII w. - ustrój i funkcjonowanie : sejmik trocki, Warszawa 2000, s. 223.
  2. Andrzej B. Zakrzewski, Sejmiki Wielkiego Księstwa Litewskiego XVI-XVIII w. - ustrój i funkcjonowanie : sejmik trocki, Warszawa 2000, s. 224.
  3. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 627.
  4. Ewa Gąsior, Sejm konwokacyjny po śmierci Jana III Sobieskiego, Warszawa 2017, s.86.
  5. Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy, wojewody mińskiego <1666-1721> wydane z oryginalnego rękopismu i opatrzone przypiskami, Warszawa 1862, s. 190.
  6. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]