Kazimierz Bolesz

Kazimierz Tomasz Bolesz

Jastrzębiec
Data i miejsce urodzenia	1736 Łężce
Data i miejsce śmierci	14 września 1794 Błażejewo
Ojciec	Antoni Bolesz
Matka	Zofia Kowalska h. Wieruszowa
Odznaczenia

Kazimierz Tomasz Bolesz herbu Jastrzębiec (ur. w 1736 w Łężcach, zm. 14 września 1794 w Błażejewie) – polski szlachcic, podczaszy gnieźnieński, stolnik gnieźnieński, rotmistrz Kawalerii Narodowej, stolnik kaliski, starosta stawiski, poseł na sejmy, deputat Trybunału Głównego Koronnego w województwie poznańskim, kawaler Orderu Świętego Stanisława, wolnomularz.

Życiorys

Kazimierz Bolesz pochodził z rodziny osiadłej na Mazowszu, był synem Antoniego, burgrabiego poznańskiego i Zofii z Kowalskich h. Wieruszowa. Miał starszą siostrę Urszulę Eleonorę (1723–1803), późniejszą podwojewodzinę Borzęcką.

W 1775 roku został podczaszym gnieźnieńskim, a w 1777 roku stolnikiem gnieźnieńskim. W 1792 roku był natomiast stolnikiem kaliskim. W 1785 roku otrzymał stopień rotmistrza Kawalerii Narodowej, w 1791 został odznaczony Orderem Św. Stanisława. Był posłem na sejmy z województwa poznańskiego i kaliskiego, w latach: 1778, 1780 (z województwa poznańskiego), 1782, 1784 i 1790 (z województwa poznańskiego).

Był członkiem loży wolnomularskiej „Izys” i „Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji 3 maja”. Po śmierci został pochowany w bazylice na Świętej Górze koło Gostynia.

Bibliografia

• Janusz Staszewskiski: Bolesz Kazimierz. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2. Warszawa – Kraków – Łódź – Poznań – Wilno – Zakopane: Polska Akademia Umiejętności, 1936, s. 286.
• Marek Minakowski: Kazimierz Bolesz w Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. 2014. [dostęp 2014-06-03].