Kazimierz Kalicki

Kazimierz Kalicki
	porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia	7 stycznia 1901 ; Kazimierzowo
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 ; Charków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Formacja	I Korpus Polski
Jednostki	81 Pułk Strzelców Grodzieńskich, ; 5 Pułk Piechoty Legionów, ; 8 Pułk Piechoty Legionów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, ; wojna polsko-bolszewicka, ; II wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Kalicki (ur. 7 stycznia 1901 w Kazimierzowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Kalicki był synem Kazimierza i Anieli z domu Kust, urodził się w Kazimierzowie, rejon solecznicki. Po ukończeniu Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu wcielony do armii rosyjskiej.

Od 1918 służył w I Korpusie Wschodnim. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej w Wilnie.

W 1918, wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 81 pułku piechoty dosłużył się stopnia plutonowego. Za bohaterstwo w czasie walk z bolszewikami w wojnie polsko-bolszewickiej został odznaczony Virtuti Militari.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku, został zweryfikowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i pozostał w 81 pułku. W 1922 został przeniesiony do rezerwy. Pracował w nadleśnictwie Ordynacji Zamojskich. W 1925 został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów. Odbył ćwiczenia w Centralnej Szkole Strzelań oraz w 8 pułku piechoty Legionów. Kazimierz Kalicki awansował do stopnia porucznika rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku.

Pracował w nadleśnictwie Józefów w Ordynacji Zamojskiej.

W 1939 roku został zmobilizowany i wcielony do 8 pułku piechoty. W końcu września 1939 roku część wycofujących się zgodnie z rozkazem oddziałów 8 pułku przekroczyła Wieprz, gdzie natknęła się na oddziały sowieckie. Oficerowie zostali przewiezieni do Zamościa, skąd wywiezieni do obozów jenieckich w ZSRR.

Kazimierz Kalicki w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia kapitana^[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4114 (1922)^[2]
Krzyż Walecznych

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 110

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 204.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1934, s. 55, 425;
Ogrody wspomnień - Kazimierz Kalicki [dostęp 2012-06-06]

[1] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[2] Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 110

[1]

[2]