Kazimierz Kurnikowski

Kazimierz Kurnikowski
Data i miejsce urodzenia	10 października 1885 ; Nowy Sącz, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	19 września 1965 ; Rio Caballos, prow. Córdoba, Argentyna
	Kierownik Konsulatu RP w Nowym Jorku
Okres	od 1920
Poprzednik	Jerzy Barthel de Weydenthal
Następca	Stefan Ludwik Grotowski
	Konsul i kier. kons./Konsul generalny RP w Pittsburgu
Okres	od 1920; do 1926
Następca	Artur Marian Ocetkiewicz
	Konsul generalny RP w Chicago
Okres	od 1926; do 1928
Poprzednik	Jerzy Barthel de Weydenthal
Następca	Aleksander Szczepański
	Konsul generalny RP w Jerozolimie
Okres	od 1931; do 1937
Poprzednik	Tytus Zbyszewski
Następca	Witold Hulanicki
	Poseł RP w Argentynie
Okres	od 1937; do 1941
Poprzednik	Wacław Dostal
Następca	Mieczysław Chałupczyński
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Zdzisław Kurnikowski, vel Kurnikowski-Jacobi (ur. 10 października 1885 w Nowym Sączu, zm. 19 września 1965 w Rio Ceballos, prow. Córdoba, Argentyna) – doktor prawa, austriacki sędzia, polski urzędnik ministerialny i konsularny, dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Teofila urzędnika kolejowego i Marii z d. Jacobi. Uczęszczał do gimnazjum w Nowym Sączu w latach (1895–1901), i do III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie (1901–1903), studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1903–1907), a następnie na Wydziale Filozoficznym tej uczelni (1908–1909 i 1911–1912). W 1909 uzyskał na UJ doktorat w zakresie prawa.

Podjął pracę w austriackim wymiarze sprawiedliwości – w charakterze praktykanta sądowego (1908–1911) w Sądzie Krajowym w Krakowie, sędziego w Sądzie w Chrzanowie (1911–1912), oraz w Sądzie Najwyższym i Kasacyjnym w Wiedniu (1912–1918).

Początkowo był wicesekretarzem w Ministerstwie Opieki Społecznej (1918). W 1919 przeszedł do służby zagranicznej, pełniąc funkcję konsula w Nowym Jorku (1919–1920), również kier. urzędu tamże (1920), konsula i kier. konsulatu/konsula generalnego w Pittsburghu (1920–1926), konsula generalnego w Chicago (1926–1928)^[2], pracownika Departamentu Konsularnego MSZ (1929–1931), konsula generalnego w Jerozolimie (1931–1937), Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego^[3] w Buenos Aires (1937–1941), z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj, Ekwador i Boliwię. Odwołany, pozostał na terenie Argentyny. W 1942 podjęto decyzję o zwolnieniu go ze służby państwowej.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)^[4]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Z akredytacją na Chile, Paragwaj, Urugwaj, Ekwador i Boliwię
↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020, s. 102-105
↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 41.
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska i szerzenia wiedzy wojskowej”.

Bibliografia, literatura, linki[edytuj | edytuj kod]

Kurnikowski Kazimierz Zdzisław, [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 101.
Przemysław M. Żukowski: Pracownicy i absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego w polskiej służbie zagranicznej, „Zeszyty Historyczne” (Paryż), 2008, z. 165, s. 34–70, [w:] [1]
Życiorys na stronie MSZ

[1] Z akredytacją na Chile, Paragwaj, Urugwaj, Ekwador i Boliwię

[2] Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020, s. 102-105

[3] Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 41.

[4] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska i szerzenia wiedzy wojskowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]