Kazimierz Majewski (okulista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Majewski
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1873
Siebieczów

Data i miejsce śmierci

5 września 1959
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski w Krakowie

Zawód, zajęcie

lekarz okulista

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor zwyczajny

Uczelnia

Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Kazimierz Wincenty Majewski (ur. 22 stycznia 1873 w Siebieczowie, zm. 5 września 1959 w Krakowie) – polski lekarz okulista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Feliksa (sekretarza rady powiatowej w Sokalu) i Amalii z domu Danek[1]. W 1891 ukończył Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, po czym podjął studia na tamtejszym Wydziale Przyrodniczo-Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego, które kontynuował na Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1897 otrzymał tytuł doktora wszech nauk medycznych. Został zatrudniony w Klinice Okulistycznej w charakterze praktykanta, następnie asystenta. W 1902 uzyskał habilitację na podstawie pracy pt. „Asthenopia muscularis”. Dwa lata później rozpoczął prywatną praktykę, jednocześnie nadal prowadził wykłady.

W 1908 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Po tym jak zmarł prof. Bolesław Wicherkiewicz, od końca 1915 pełnił funkcje kierownika Katedry Okulistyki oraz dyrektora Kliniki Okulistycznej[2]. Podczas I wojny światowej pracował w III Szpitalu Fortecznym. Pod odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej sprawował stanowiska kierownika Katedry Okulistyki i dyrektora Kliniki Okulistyki. Od 1920 do 1922 był dziekanem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Został profesorem zwyczajnym. Przed wyborami do Rady Miasta Krakowa z 1938 został członkiem komitetu Polskiego Bloku Katolickiego[3].

Podczas II wojny światowej w okresie okupacji niemieckiej został aresztowany przez Gestapo 6 listopada 1939 w ramach Sonderaktion Krakau, po czym przewieziony do Wrocławia, a następnie osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen lub Oranienburgu, skąd powrócił do Krakowa w lutym 1940. W czasie uwięzienia uległ pogorszeniu jego stan zdrowia. W dalszym biegu wojny leczył ludzi kierowanych przez PCK i RGO. U kresu wojny od stycznia 1945 był profesorem okulistyki. Został przeniesiony w stan spoczynku w 1947.

Współzakładał Polskie Towarzystwo Okulistyczne oraz zorganizował krakowski oddział PTO w 1937, zostając jego prezesem. Działał w Polskim Towarzystwie Lekarskim i także był przewodniczącym krakowskiego oddziału. Kierował Francusko-Polskim Towarzystwem Lekarskim. W 1918 wraz z Emilem Godlewskim założył Zakład Leczniczo-Wychowawczy dla Dzieci Chorych na Jaglicę w Witkowicach[4], działający do 1950, którego Majewski był honorowym ordynatorem przez ok. 30 lat (w tym czasie uległ zarażeniu tą chorobą od jednego z pacjentów i stracił oko).

Był autorem publikacji i metod leczenia w okulistyce. Współorganizował czasopismo „Klinika Oczna” i publikował w nim[5]. Został wychowawcą wielu okulistów.

Zmarł 5 września 1959. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC11-14-20)[6][7].

Grób prof. Kazimierza Majewskiego na Cmentarzu Salwatorskim

Jego żoną była Bronisława, z domu Mostowska (1885–1962), z którą miał troje dzieci. Jego hobby była muzyka, był przewodniczącym Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego, organizatorem orkiestry symfonicznej w tym mieście.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Osoby o nazwisku „Majewski” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-29].
  2. Historia – Okulistyka. wl.uj.edu.pl. [dostęp 2015-03-29].
  3. Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego. „Głos Narodu”, s. 9-10, Nr 314 z 15 listopada 1938. 
  4. Historia. wso.krakow.pl. [dostęp 2015-03-29].
  5. Retinologia. okulistykawpolsce.pl. [dostęp 2015-03-29].
  6. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-05-11].
  7. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803–2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 179, ISBN 978-83-233-4527-5.
  8. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej i społecznej”.
  9. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 243.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]