Kazimierz Olszewski
| ||
Data i miejsce urodzenia | 9 sierpnia 1917 Trześniów | |
Data i miejsce śmierci | 29 sierpnia 2014 Warszawa | |
Wiceprezes Rady Ministrów | ||
Okres | od 29 marca 1972 do 17 grudnia 1977 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Minister handlu zagranicznego | ||
Okres | od 13 lutego 1971 do 29 marca 1972 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Poprzednik | Janusz Burakiewicz | |
Następca | Tadeusz Olechowski | |
Minister żeglugi | ||
Okres | od 22 listopada 1973 do 10 kwietnia 1974 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Poprzednik | Jerzy Szopa | |
Minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej | ||
Okres | od 10 kwietnia 1974 do 21 listopada 1974 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Następca | Jerzy Olszewski | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() |
Kazimierz Olszewski (ur. 9 sierpnia 1917 w Trześniowie, zm. 29 sierpnia 2014[1] w Warszawie) – polski technik mechanik, polityk komunistyczny. Wiceprezes Rady Ministrów (1972–1977), minister handlu zagranicznego (1971–1972), minister żeglugi (1973–1974), minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej (1974) oraz poseł na Sejm PRL VII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława i Anieli. Posiadał wykształcenie niepełne wyższe i zawód technika mechanika, studiował na Politechnice Lwowskiej. W latach 1941–1943 służył w Armii Czerwonej, a od 1943 do 1947 w Wojsku Polskim. W latach 1947–1952 pracował w przemyśle włókien sztucznych.
W latach 1952–1959 był związany z resortem przemysłu chemicznego (dyrektor departamentu, podsekretarz stanu). W latach 1959–1962 i 1975–1977 był stałym przedstawicielem Rządu Polski w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie. Od 1962 do 1970 był I zastępcą przewodniczącego Komitetu Wykonawczego RWPG i I zastępcą przewodniczącego Komitetu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą przy Radzie Ministrów. W latach 1971–1972 zastępca stałego przedstawiciela polskiego rządu w RWPG.
W 1945 wstąpił do PPR, a następnie do PZPR, od 1971 do 1981 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Od 13 lutego 1971 do marca 1972 był ministrem handlu zagranicznego, a od 10 kwietnia 1974 do 21 listopada 1974 był ministrem handlu zagranicznego i gospodarki morskiej; od 22 listopada 1973 do 10 kwietnia 1974 był ministrem żeglugi; a od 29 marca 1972 do 17 grudnia 1977 był również wiceprezesem Rady Ministrów w rządach Piotra Jaroszewicza
W latach 1976–1980 był posłem na Sejm PRL VII kadencji. W latach 1978–1982 był ambasadorem PRL w Związku Radzieckim. Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Odznaczony m.in. Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1974)[2] i Orderem Sztandaru Pracy I klasy[1]. Od 1965 Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[3][4].
Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera B2-13-1d/1e)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kazimierz Olszewski, nekrolog. wyborcza.pl, 6 września 2014. [dostęp 2014-09-13].
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 3.
- ↑ Olszewski Sig. Kazimierz Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it. [dostęp 2016-10-01].
- ↑ Order Odrodzenia dla G. Saragata. Odznaczenia włoskie dla przywódców polskich. „Dziennik Polski”. 246, s. 1, 16 października 1965.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2014-09-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Friszke, Polska Gierka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1995.
- Leksykon Historii Polski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1996.
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 407.
- Informacje w BIP IPN
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
|
|
|
- Ambasadorowie Polski Ludowej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
- Ambasadorowie PRL
- Członkowie Komitetu Centralnego PZPR
- Członkowie ZBoWiD
- Ministrowie PRL
- Odznaczeni Orderem Budowniczych Polski Ludowej
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy i obywatele polscy wcieleni do Armii Czerwonej 1939–1945
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Politycy PPR
- Posłowie z okręgu Wałbrzych (PRL)
- Urodzeni w 1917
- Wiceministrowie i urzędnicy PRL
- Wicepremierzy PRL
- Zmarli w 2014
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego – uczestnicy walk na froncie wschodnim