Kazimierz Olszewski

Kazimierz Olszewski
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1917 Trześniów
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 2014 Warszawa
Wiceprezes Rady Ministrów
Okres	od 29 marca 1972 do 17 grudnia 1977
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Minister handlu zagranicznego
Okres	od 13 lutego 1971 do 29 marca 1972
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Janusz Burakiewicz
Następca	Tadeusz Olechowski
Minister żeglugi
Okres	od 22 listopada 1973 do 10 kwietnia 1974
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Jerzy Szopa
Minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej
Okres	od 10 kwietnia 1974 do 21 listopada 1974
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Jerzy Olszewski
Odznaczenia

Grób Kazimierza Olszewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Kazimierz Olszewski (ur. 9 sierpnia 1917 w Trześniowie, zm. 29 sierpnia 2014 w Warszawie) – polski technik mechanik, polityk komunistyczny. Wiceprezes Rady Ministrów (1972–1977), minister handlu zagranicznego (1971–1972), minister żeglugi (1973–1974), minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej (1974) oraz poseł na Sejm PRL VII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Syn Stanisława i Anieli. Posiadał wykształcenie niepełne wyższe i zawód technika mechanika, studiował na Politechnice Lwowskiej. W latach 1941–1943 służył w Armii Czerwonej, a od 1943 do 1947 w Wojsku Polskim. W latach 1947–1952 pracował w przemyśle włókien sztucznych.

W latach 1952–1959 był związany z resortem przemysłu chemicznego (dyrektor departamentu, podsekretarz stanu). W latach 1959–1962 i 1975–1977 był stałym przedstawicielem Rządu Polski w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie. Od 1962 do 1970 był I zastępcą przewodniczącego Komitetu Wykonawczego RWPG i I zastępcą przewodniczącego Komitetu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą przy Radzie Ministrów. W latach 1971–1972 zastępca stałego przedstawiciela polskiego rządu w RWPG.

W 1945 wstąpił do PPR, a następnie do PZPR, od 1971 do 1981 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Od 13 lutego 1971 do marca 1972 był ministrem handlu zagranicznego, a od 10 kwietnia 1974 do 21 listopada 1974 był ministrem handlu zagranicznego i gospodarki morskiej; od 22 listopada 1973 do 10 kwietnia 1974 był ministrem żeglugi; a od 29 marca 1972 do 17 grudnia 1977 był również wiceprezesem Rady Ministrów w rządach Piotra Jaroszewicza

W latach 1976–1980 był posłem na Sejm PRL VII kadencji. W latach 1978–1982 był ambasadorem PRL w Związku Radzieckim. Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Odznaczony m.in. Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1974) i Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Od 1965 Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej.

Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera B2-13-1d/1e).

Bibliografia

• Andrzej Friszke, Polska Gierka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1995.
• Leksykon Historii Polski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1996.
• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 407.
• Informacje w BIP IPN
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej