Kazimierz Petrusewicz

Kazimierz Petrusewicz
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1906 ; Mińsk
Data i miejsce śmierci	26 marca 1982 ; Warszawa
	profesor nauk biologicznych
Instytucja	Instytut Ekologii Polskiej Akademii Nauk
	Odznaczenia

Kazimierz Petrusewicz (ur. 23 marca 1906 w Mińsku, zm. 26 marca 1982 w Warszawie) – polski działacz komunistyczny, członek rządów PRL, biolog, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek PPR/PZPR w latach 1944–1982^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza starszego (1872–1949) i Janiny Petrusewiczów. Absolwent Szkoły Morskiej, a następnie Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1931–1939 pracował jako asystent na Uniwersytecie Wileńskim. Od 1931 członek Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, od 1935 członek Komunistycznej Partii Polski. Członek wileńskiej grupy „Po prostu”. Tam poznał m.in. Jerzego Putramenta i Stefana Jędrychowskiego. W Wilnie uzyskał doktorat nauk biologicznych za pracę z ekologii pająków.

W okresie wojny, w latach 1939–1941 pracował w szkolnictwie sowieckim na Białorusi, od 1943 w partyzantce radzieckiej.

W 1944 z-ca Szefa Biura Ekonomicznego PKWN. Od 1944 do 1948 w PPR, następnie w PZPR. Od stycznia do października 1945 podsekretarz stanu w Ministerstwie Aprowizacji i Hanldu, od października 1945 do kwietnia 1947 podsekretarz stanu w Ministerstwie Żeglugi i Handlu Zagranicznego, od marca 1947 do czerwca 1949 podsekretarz stanu w Ministerstwie Żeglugi. Od 1950 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1949–1952 kierownik Wydziału Nauki i Szkolnictwa Wyższego KC PZPR. od 1952 do 1957 sekretarz Wydziału Nauk Biologicznych PAN, od 1957 kierownik Zakładu, później Instytutu Ekologii PAN, od 1952 członek PAN.

Od 1952 członek korespondent, od 1966 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk^[2]. Organizator i kierownik Instytutu Ekologii PAN w Dziekanowie Leśnym. Był aktywnym propagatorem teorii Trofima Łysenki, dopiero po 1960 zaprzestał jej głoszenia. W latach 1952–1959 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.

Jego żoną była Irena Hausmanowa-Petrusewicz^[3], lekarz neurolog.

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 32-TUJE-21)^[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1947)^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1950-1986, t. II, wybór, wstęp i opracowanie Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, Warszawa 2012, s. 47.
↑ Członkowie PAN: Skorowidz
↑ Petrusewicz Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-12-28] .
↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
↑ M.P. z 1947 r. nr 78, poz. 519 „za zasługi w dziele odbudowy Polskiej Marynarki Handlowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Petrusewicz, Nauka Pawłowa a materializm dialektyczny, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1950.
Kazimierz Petrusewicz: Osobnik, populacja, gatunek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978.
Wielka Encyklopedia Powszechna, tom 8, s. 606–607, PWN, Warszawa 1966.
Anna Bikont, Sławomir Zagórski: Burzliwe dzieje gruszek na wierzbie.

[1] Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1950-1986, t. II, wybór, wstęp i opracowanie Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, Warszawa 2012, s. 47.

[2] Członkowie PAN: Skorowidz

[3] Petrusewicz Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-12-28] .

[4] Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.

[5] M.P. z 1947 r. nr 78, poz. 519 „za zasługi w dziele odbudowy Polskiej Marynarki Handlowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]