Kazimierz Schirmer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Eugeniusz Schirmer
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1889
Lwów

Data śmierci

28 grudnia 1938

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

6 pułk artylerii ciężkiej

Stanowiska

dowódca dywizjonu artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola

Kazimierz Eugeniusz Schirmer (ur. 3 stycznia 1889 we Lwowie, zm. 28 grudnia 1938[1]) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 stycznia 1889 we Lwowie jako syn Józefa[2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. 1 stycznia 1916 roku został mianowany podporucznikiem rezerwy artylerii. W 1917 roku pełnił służbę w pułku artylerii polowej nr 4 K (niem. Feldartillerieregiment Nr 4 K)[3].

Uczestnik obrony Lwowa oraz wojny z Ukraińcami i bolszewikami w latach 1918–1920. Dowodził baterią w 4 pułku artylerii ciężkiej, który przemianowany został w 5 pułk artylerii ciężkiej, a następnie w 5 dywizjon artylerii ciężkiej by ostatecznie, w 1921, wejść w skład 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie[4].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 129. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5]. W 1923 roku dowodził II dywizjonem 6 pułku artylerii ciężkiej[6]. W tym samym roku został przeniesiony do Rezerwy Oficerów Sztabowych Okręgu Korpusu Nr VI. Z dniem 1 marca 1924 roku został przydzielony do dyspozycji 10 pułku artylerii polowej w Łodzi, jako oficer nadetatowy[7]. 30 czerwca tego roku, na własną prośbę, został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 6 pułku artylerii ciężkiej[8][9]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI[10].

Zmarł 28 grudnia 1938 roku. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. informacja na stronie nieobecni.pl
  2. Wojskowe Biuro Historyczne. Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych Kazimierz Eugeniusz Schirmer.
  3. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1089, 1244.
  4. Romanowski 1929 ↓, s. 3.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 191.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 789, 816.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 11 marca 1924 roku, s. 115.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 24 czerwca 1924 roku, s. 344.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 708, 763.
  10. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 133, 955.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921 roku, s. 478.
  12. Romanowski 1929 ↓, s. 16.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 10 maja 1922 roku, s. 375.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]