Kazimierz Zapalski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Zapalski
Kasimir Deisenberg
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Pełne imię i nazwisko

Kazimierz Paulin Zapalski

Data urodzenia

20 czerwca 1878

Data śmierci

po 1933

Przebieg służby
Lata służby

od 1899

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Rawa Ruska

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Kazimierz Paulin Zapalski vel Deisenberg[a] (ur. 20 czerwca 1878, zm. po 1933) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na stopień kadeta-zastępcy oficera został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1899 i wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 58 w Przemyślu[2].

27 grudnia 1918 został przyjęty z dniem 1 listopada tego roku do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora[3], i przydzielony do Okręgu Generalnego Kraków[4]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej, od 12 lipca do 17 października 1920 był przewodniczącym Powiatowego Komitetu Obrony Państwa w Rzeszowie[5]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień 39 pp w Jarosławiu, a jego oddziałem macierzystym był 39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Później został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Rawa Ruska na stanowisko komendanta[8][9]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W lutym 1926 został przydzielony do macierzystego 39 pp z pozostawieniem w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI w Rawie Ruskiej[11].

Po przeniesieniu w stan spoczynku mieszkał w Rawie Ruskiej[12]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Rawa Ruska. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI”[13].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 8 maja 1919 ogłoszono zezwolenie Generalnego Delegata na Galicję udzielone mjr. Kazimierzowi Deisenbergowi na zmianę nazwiska rodowego „Deisenberg” na nazwisko „Zapalski”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 50 z 8 maja 1919 roku, poz. 1586.
  2. ↑ Schematismus 1900 ↓, s. 308, 503.
  3. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 2 z 12 stycznia 1919 roku, poz. 75.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 178.
  5. ↑ Dariusz Byszuk, Powiatowy Komitet Obrony Państwa w Rzeszowie, [w:] Dodatek historyczny IPN. Rok 1920. W obronie Niepodległości – wątki podkarpackie, 15 sierpnia 2020.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 133, 964.
  7. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 27.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 239, 399, 1477.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 222, 343, 1346.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 167.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 2.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 897.
  13. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 969.
  14. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 544.
  15. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 408.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Zapalski&oldid=71925421”