Kees van Baaren
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Kees van Baaren (właśc. Cornelis Leendert van Baaren; ur. 22 października 1906 w Enschede, zm. 2 września 1970 w Oegstgeest) – holenderski kompozytor związany ze szkołami muzycznymi Rotterdamu i Amsterdamu.
Studiował w Berlinie w klasie fortepianu oraz w klasie kompozycji. Edukację kontynuował następnie w Holandii u kompozytora W. Pijpera. Następnie wykładał teorię muzyki w konserwatorium w Rotterdamie, a w latach 1942–1947 w Muzieklyceum w Amsterdamie. W roku 1948 został dyrektorem tej szkoły. W latach 1953–1957 był dyrektorem konserwatorium w Utrechcie, a od 1958 dyrektorem Królewskiego Konserwatorium w Hadze[1]. Jego twórczość to głównie utwory przeznaczone do gry na fortepianie, a także kameralne.
Kees van Baaren jako pierwszy holenderski kompozytor posługiwał się w latach 30. techniką dodekafoniczną[1].
Wybrane kompozycje[1][edytuj | edytuj kod]
- Koncert fortepianowy (1964)
- Musica per orchestra (1966)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Muzyczna PWM, t. I. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1980, s. 99. ISBN 83-224-0113-2.
- Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: Fogra, 1994, s. 9. ISBN 83-85719-10-5.