Kia Pride (1987)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kia Pride Beta)
Kia Pride
Kia Beta
Ilustracja
Kia Pride przed liftingiem
Inne nazwy

Guangtong Pride
Kia Classic
Kia Pride Y

Producent

Kia

Zaprezentowany

Marzec 1987

Okres produkcji

1987–2000 (Korea)
1998–2002 (Egipt)
1997–2003 (Chiny)
2000–2004 (Pakistan)

Miejsce produkcji

Korea Południowa Ulsan
Egipt Kair
Filipiny Parañaque
Zhuhai
Jiangsu
Pakistan Karaczi

Następca

Kia Avella
(Korea Południowa)
Kia Rio
(Europa i Ameryka Pd.)

Dane techniczne
Segment

B

Typy nadwozia

3 i 5-drzwiowy hatchback
4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowy van

Skrzynia biegów

4 i 5-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

3565 mm
(Hatchback 3D)
3615 mm
(Hatchback 5D)
3940 mm
(Sedan i Kombi)

Szerokość

1605 mm

Wysokość

1460 mm

Rozstaw osi

2295–2345 mm

Masa własna

793–848 kg

Zbiornik paliwa

37 l

Liczba miejsc

2–5

Bagażnik

205–510 l (5D)
384–1083 l (Kombi)

Ładowność

445 kg

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Ford Festiva
Mazda 121
SAIPA Saba
SAIPA Nasim
SAIPA Nasim Safari

Pokrewne

SAIPA 111
SAIPA 131/132
SAIPA 141
SAIPA 151

Konkurencja

Daewoo Tico
Fiat Uno
Opel Corsa
Suzuki Swift
Volkswagen Polo

Kia Pridesamochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod południowokoreańską marką Kia w latach 1987–2000.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Kia Pride - tył
Kia Beta
Kia Pride Kombi
Kia Pride Van
Kia Pride po liftingu
Kia Pride - tył po liftingu

Po tym, jak w 1981 roku południowokoreański dyktator Chun Doo-hwan zobowiązał lokalne przedsiębiorstwa do wytwarzania wyłącznie samochodów ciężarowych i dostawczych[1], Kia powróciła do produkcji samochodów osobowych dopiero 6 lat później, w 1987 roku. Pierwszym pojazdem tego typu został miejski model Pride, który powstał w ramach partnerstwa z Fordem i Mazdą[2].

Pod kątem wizualnym, Kia Pride była bliźniaczą konstrukcją wobec modeli Ford Festiva i Mazda 121, poza oznaczeniami producenta odróżniając się jedynie innym wypełnieniem atrapy chłodnicy.

Gama nadwoziowa utworzona została zarówno przez 3 i 5-drzwiowego hatchbacka, jak i 5-drzwiowe kombi oraz 4-drzwiowego sedana[3]. W Wielkiej Brytanii oferowano także 2-miejscowy wariant dostawczy typu van[4].

Gama silnikowa składała się z czterocylindrowych silników benzynowych o mocy poniżej 100 KM[5], które wszystkie były konstrukcją japońskiej Mazdy.

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W 1993 roku Kia zdecydowała się gruntownie zmodernizować Pride zarówno pod kątem wyglądu karoserii, jak i kabiny pasażerskiej[6]. Samochód otrzymał nowy wzór atrapy chłodnicy w kolorze nadwozia, a także zmodyfikowany wzór reflektorów i mniej chropowate klosze lamp tylnych. Przeprojektowano także projekt deski rozdzielczej, z którą współgrało nowe koło kierownicy.

Koniec produkcji i następca[edytuj | edytuj kod]

Po 13 latach produkcji, Kia Pride zniknęła z rynku w 2000 roku. W czasie, gdy nowsza Kia Avella była oferowana równolegle z nią tylko w Korei Południowej i wyselekcjonowanych rynkach globalnych, tak przedstawiony w 1999 roku model Rio trafił już do sprzedaży w skali międzynarodowej[7].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Za pomocą modelu Pride południowokoreański producent rozpoczął międzynarodową ekspansję, po raz pierwszy rozpoczynając sprzedaż na rynku południowoamerykańskim, a także w państwach azjatyckich. Kia Pride była też pierwszym modelem tej firmy oferowanym w Europie, poczynając od państw zachodnich na czele z Wielką Brytanią[8].

Po modernizacji, w latach 1997–2000 Kia Pride była oferowana także w Polsce, gdzie początkujące wówczas oficjalne przedstawicielstwo zaczęło budować pozycję jako marka budżetowa konkurująca z takimi producentami, jak Daewoo czy Fiat[9].

W 1997 roku w ramach joint-venture z chińskim przedsiębiorstwem Guangtong Motor rozpoczęto sprzedaż i produkcję modelu pod nazwą Guangtong Pride, po uformowaniu nowej kooperacji Dongfeng Yueda Kia przemianowując ją na nową nazwę Kia Pride Y[10].

Po zakończeniu sprzedaży Kii Pride na rynkach globalnych, między 2000 a 2004 samochód w wersji sedan dalej wytwarzano w Pakistanie pod nazwą Kia Classic[11].

Po nabyciu w 1993 licencji przez irańskie przedsiębiorstwo SAIPA, po 2004 roku stało się ono wyłącznym producentem samochodu[12]. Początkowo pod nazwami SAIPA Saba i SAIPA Nasim samochód dostępny był jako hatchback i sedan, z kolei z czasem w konstrukcję coraz bardziej ingerowano konstruując nowe odmiany liftback i pickup, wprowadzając sukcesywnie kolejne zmiany w wyglądzie. Ostatecznie, po 27 latach produkcji samochód zniknął z rynku w 2020 roku[13].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 1.2l Mazda B1 54 KM
  • R4 1.3l Mazda BJ 72 KM
  • R4 1.3l Mazda B3 88 KM


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. History of Kia. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  2. Behind the Red Oval – Ford, Kia and Mazda’s Unique Relationship. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  3. Kia Pride (test używanego). [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
  4. Kia Pride Van. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  5. History: The Kia Pride/Rio over the years.. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  6. Throwback Thursday: Kia Pride. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  7. Kia Pride - car review. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  8. Future Classic Friday: Kia Pride. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  9. Kia Pride - przykład koreańskiej motoryzacji sprzed kilkunastu lat. [dostęp 2020-12-09]. (pol.).
  10. Crazy Car Production Days of Guangdong: Guangdong Guangtong. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  11. Kia Classic Pakistan – Economical Subcompact Sedan. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  12. Cars from the "Axis of Evil": Iran. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  13. Iran finally bids farewell to the “super budget” Pride after 27 years. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).