Kibel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
„Kibel” w Muzeum Górnictwa Rud Żelaza w Częstochowie

Kibel (z niem. Kübel) – dawna jednostka objętości używana w Polsce w górnictwie i hutnictwie (kibel górniczy lub hutniczy). Jeden kibel mieścił w sobie 35 garncy lub 5,596 stóp sześciennych (0,14 m³).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • H. Łabęcki: Górnictwo w Polsce. Opis kopalnictwa i hutnictwa polskiego pod względem technicznym, historyczno-statystycznym i prawnym, t. I, Warszawa 1841, s. 372.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kibel&oldid=72058016”