49°49′27″N 18°48′09″E/49,824167 18,802500Kiczyce
| Artykuł |
49°49′27″N 18°48′9″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°49'47"N, 18°48'36"E, 49°49'29.50"N, 18°48'9.32"E |
| - błąd |
39 m |
| Odległość |
860 m |
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
275[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2008) |
983 |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
43-430 |
| Tablice rejestracyjne |
SCI |
| SIMC |
0067228 |
Położenie na mapie gminy Skoczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
| 49°49′27″N 18°48′09″E/49,824167 18,802500
| |
Kiczyce (cz. Kyčice, niem. Kitschitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Skoczów. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej[2]. Powierzchnia sołectwa wynosi 730 ha[3], a liczba ludności 983, co daje gęstość zaludnienia równą 134,7 os./km².
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1316[4]. Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) Księstwa Cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).
W latach 1573/1577–1594 Kiczyce znajdowały się w granicach wydzielonego z księstwa cieszyńskiego skoczowsko-strumieńskiego państwa stanowego.
Księga gruntowa wsi (Registra diediny Kyczic) powstała w 1645 roku[5].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 81 budynkach w Kiczycach na obszarze 731 hektarów mieszkało 478 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 65,4 os./km², z czego wszyscy byli polskojęzyczni; 338 (70,7%) mieszkańców było katolikami, 132 (27,6%) ewangelikami, a 8 (1,7%) wyznawcami judaizmu[6]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 499, z czego 368 (73,7%) było katolikami, 128 (25,7%) ewangelikami, a 3 (0,6%) żydami, 496 (99,8%) polsko-, a 1 niemieckojęzyczna[7].
Po zakończeniu I wojny światowej tereny, na których leży miejscowość – Śląsk Cieszyński, stały się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego, który podlegał organizacyjnie 14 kompanii w Skoczowie[8].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
W miejscowości znajdują się m.in: Szkoła Podstawowa nr 4 im. Orła Białego, Przedszkole Publiczne[9], zbór Świadków Jehowy[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. Kuś, 1999, s. 206.
- ↑ Marcin Żerański: Śląsk Cieszyński. Od Bielska-Białej do Ostrawy. Cieszyn: Pracownia na pastwiskach, 2012, s. 264. ISBN 978-83-933109-3-7.
- ↑ UM w Skoczowie: Statut Sołectwa Kiczyce. W: skoczow.bip.info.pl [on-line]. 2008-10-06. [dostęp 2010-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)].
- ↑ Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 312. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Vincenc Prasek: Gruntovní a sirotčí registra na Těšínsku. In: Selský archiv, 1907 (6), nr 2, s. 98-99. (czes.)
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.)
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.)
- ↑ Jerzy Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
- ↑ Placówki oświatowe (skoczow.pl)
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2013-01-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Kuś, Zarys dziejów wsi Kiczyce, „Kalendarz Skoczowski”, Cieszyn 1999, s. 206-226, ISBN 83-904912-3-0.
- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kiczyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 14.
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
