49°49′27″N 18°48′09″E/49,824167 18,802500Kiczyce
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  śląskie
| |||
| Powiat | cieszyński | |||
| Gmina | Skoczów | |||
| Wysokość | 275 m n.p.m.[1] m n.p.m. | |||
| Liczba ludności (2008) | 983 | |||
| Strefa numeracyjna | 33 | |||
| Kod pocztowy | 43-430 | |||
| Tablice rejestracyjne | SCI | |||
| SIMC | 0067228 | |||
Położenie na mapie gminy Skoczów   Kiczyce | ||||
Położenie na mapie Polski  Kiczyce | ||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Kiczyce | ||||
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  Kiczyce | ||||
| 49°49′27″N 18°48′09″E/49,824167 18,802500
| ||||
Kiczyce (cz. Kyčice, niem. Kitschitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Skoczów. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej[2]. Powierzchnia sołectwa wynosi 730 ha[3], a liczba ludności 983, co daje gęstość zaludnienia równą 134,7 os./km².
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1316[4]. Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) Księstwa Cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).
W latach 1573/1577–1594 Kiczyce znajdowały się w granicach wydzielonego z księstwa cieszyńskiego skoczowsko-strumieńskiego państwa stanowego.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 81 budynkach w Kiczycach na obszarze 731 hektarów mieszkało 478 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 65,4 os./km². z czego wszyscy byli polskojęzyczni, 338 (70,7%) mieszkańców było katolikami, 132 (27,6%) ewangelikami a 8 (1,7%) wyznawcami judaizmu[5]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 499, z czego 368 (73,7%) było katolikami, 128 (25,7%) ewangelikami a 3 (0,6%) żydami, 496 (99,8%) polsko- a 1 niemieckojęzyczna[6].
Po zakończeniu I wojny światowej tereny, na których leży miejscowość - Śląsk Cieszyński stał się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego, który podlegał organizacyjnie 14 kompanii w Skoczowie[7].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
W miejscowości znajdują się m.in: Szkoła Podstawowa Nr 4 im. Orła Białego, Przedszkole Publiczne[8], zbór Świadków Jehowy[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. Kuś, 1999, s. 206.
- ↑ Marcin Żerański: Śląsk Cieszyński. Od Bielska-Białej do Ostrawy. Cieszyn: Pracownia na pastwiskach, 2012, s. 264. ISBN 978-83-933109-3-7.
- ↑ UM w Skoczowie: Statut Sołectwa Kiczyce. W: skoczow.bip.info.pl [on-line]. 2008-10-06. [dostęp 2010-12-07].
- ↑ Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 312. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.)
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.)
- ↑ Jerzy Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
- ↑ Placówki oświatowe (skoczow.pl)
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2013-01-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Kuś, Zarys dziejów wsi Kiczyce, „Kalendarz Skoczowski”, Cieszyn 1999, s. 206-226, ISBN 83-904912-3-0.
- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kiczyce w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
| |||||||||||
