49°49′27″N 18°48′09″E/49,824167 18,802500Kiczyce
|
|||
|
|||
 |
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo | śląskie | ||
| Powiat |  cieszyński |
||
| Gmina | Skoczów | ||
| Wysokość | 275 m n.p.m.[1] m n.p.m. | ||
| Liczba ludności (2008) | 983 | ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 33 | ||
| Kod pocztowy | 43-430 Skoczów | ||
| Tablice rejestracyjne | SCI | ||
| SIMC | 0067228 | ||
Położenie wsi |
|||
|
Położenie na mapie województwa śląskiego
 Kiczyce
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Kiczyce
|
|||
| 49°49′27″N 18°48′09″E/49,824167 18,802500 |
|||
Kiczyce (cz. Kyčice, niem. Kitschitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Skoczów. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej[2]. Powierzchnia sołectwa wynosi 730 ha[3], a liczba ludności 983, co daje gęstość zaludnienia równą 134,7 os./km².
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1316[4]. Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).
W latach 1573/1577-1594 Kiczyce znajdowały się w granicach wydzielonego z księstwa cieszyńskiego skoczowsko-strumieńskiego państwa stanowego.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 81 budynkach w Kiczycach na obszarze 731 hektarów mieszkało 478 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 65,4 os./km². z czego wszyscy byli polskojęzyczni, 338 (70,7%) mieszkańców było katolikami, 132 (27,6%) ewangelikami a 8 (1,7%) wyznawcami judaizmu[5]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 499, z czego 368 (73,7%) było katolikami, 128 (25,7%) ewangelikami a 3 (0,6%) żydami, 496 (99,8%) polsko- a 1 niemieckojęzyczna[6].
Po zakończeniu I wojny światowej tereny, na których leży miejscowość - Śląsk Cieszyński stał się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego, który podlegał organizacyjnie 14 kompanii w Skoczowie[7].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
W miejscowości znajdują się m.in: Szkoła Podstawowa Nr 4 im. Orła Białego, Przedszkole Publiczne[8], Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy[9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. Kuś, 1999, s. 206.
- ↑ Marcin Żerański: Śląsk Cieszyński. Od Bielska-Białej do Ostrawy. Cieszyn: Pracownia na pastwiskach, 2012, s. 264. ISBN 978-83-933109-3-7.
- ↑ UM w Skoczowie: Statut Sołectwa Kiczyce. W: www.skoczow.bip.info.pl [on-line]. 2008-10-06. [dostęp 2010-12-07].
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 312. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.)
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.)
- ↑ Jerzy Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
- ↑ Placówki oświatowe (skoczow.pl)
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 27 stycznia 2013.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Kuś. Zarys dziejów wsi Kiczyce. „Kalendarz Skoczowski”, s. 206-226, 1999. Cieszyn (pol.).
- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kiczyce w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
|
|||||||||||
