
Kieczura
| ||
![]() Widok z grzbietu Babiej Góry | ||
Państwo | ![]() | |
Pasmo | Beskid Orawsko-Podhalański, Karpaty | |
Wysokość | 911 m n.p.m. | |
![]() |
Kieczura (911 m) – szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego będącego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego[1]. Niektóre mapy podają wysokość 925 m[2]. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czyrniec, Przełęcz Zubrzycką, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce. Grzbietem tym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. W kierunku północno-zachodnim grzbiet Kieczury poprzez bezimienny wierzchołek 901 m opada do Przełęczy Zubrzyckiej, stoki północno-wschodnie do doliny potoku Sidzina (zlewnia Bałtyku), w stoki pomiędzy Kieczurą i Groniczkiem wcina się niewielki potok będący dopływem Zubrzycy (zlewnia Morza Czarnego)[1][2].
Kieczura to mało wybitne wzniesienie. Jego szczyt i górną część stoków porasta las, dolna jest bezleśna, zajęta przez pola uprawne[1]. Przez Kieczurę prowadzi znakowany szlak turystyczny. z bezleśnego odcinka między Kieczura a Przełęczą Zubrzycka roztaczają się widoki na Babią Górę i słowacką Magurę Orawska ze szczytem Magurka, na którym znajduje się wysoka wieża przekaźnika TV[2].
- Szlak turystyczny
Przełęcz Sieniawska – Przełęcz Pieniążkowicka – Żeleźnica – Przełęcz Spytkowicka – Kieczura – Przełęcz Zubrzycka – Czyrniec – Polica
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-04-01].
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.