Kim Dzong Nam

Kim Dzong Nam
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1971 ; Pjongjang
Data i miejsce śmierci	13 lutego 2017 ; Kuala Lumpur
Przynależność polityczna	Partia Pracy Korei
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Kim Dzong Nam (ur. 10 maja 1971 w Pjongjangu, zm. 13 lutego 2017 w Kuala Lumpur^[1]) – najstarszy syn Kim Dzong Ila, zmarłego w 2011 przywódcy Korei Północnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kim Dzong Nam urodził się w Pjongjangu. Jego matką była Sŏng Hye Rim^[2], pierwsza kobieta, z którą Kim Dzong Il miał potomstwo. Z powodu utrzymywania przez ojca swojego związku z Sŏng w tajemnicy przed Kim Ir Senem, Kim Dzong Nam został wysłany do siostry matki, która nauczała go w domu.

W latach 1982–1985 Nam uczył się w Szkole Francuskiej we francuskiej ambasadzie w Moskwie w ZSRR. Mieszkał w tym czasie w kompleksie rezydencji dyplomatycznych, mając do dyspozycji dwóch ochroniarzy. W czasie nauki w Moskwie używał pseudonimu „Ri Ch'ŏl”. Następnie studiował informatykę w Szwajcarii.

W 1988 r. został przewodniczącym Narodowego Komitetu Komputerowego, a w 1995 r. mianowano go generałem i szefem wywiadu^[2]. W 1998 r. objął kluczową posadę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, co promowało go jako przyszłego lidera. Stanął także na czele Komitetu Informatycznego KRLD, którego celem był rozwój technologii informatycznych. W styczniu 2001 r. towarzyszył ojcu w podróży do Szanghaju, gdzie miały miejsce rozmowy koreańsko-chińskie na temat przemysłu IT.

Wielokrotnie bywał w Makau, uczęszczał do kasyn, luksusowych hoteli i barów, korzystając z pieniędzy przysyłanych przez ojca^[2]. W maju 2001 roku Kim Dzong Nam został aresztowany w porcie lotniczym Narita, w Japonii, w towarzystwie dwóch kobiet i 4-letniego chłopca, którego zidentyfikowano jako jego syna. Podróżował, posługując się dominikańskim paszportem i pod chińskim imieniem Pang Xiong („gruby miś”). Po kilkudniowym zatrzymaniu został deportowany do Chin. Tłumacząc swoją podróż, Nam stwierdził, że jechał do Tokyo Disney Resort^[3]. Incydent ten spowodował odwołanie planowanej wizyty Kim Dzong Ila w Chinach. Według japońskiej prasy Nam odbył już wcześniej trzy tajne wizyty do Japonii, spędzając większość czasu w barach i „łaźniach” z prostytutkami. Po incydencie w Japonii pozycja Nama jako następcy ojca drastycznie spadła na korzyść młodszego przyrodniego brata, Kim Dzong Czola.

Po zajściu został wygnany z kraju, wykluczony z sukcesji i pozostał w Chinach. Prawdopodobnie zdarzenie nie było przyczyną wykluczenia z sukcesji, a ostatnim z wielu czynników, które o tym zdecydowały^[4]. W lutym 2007 w chińskiej prasie pojawiły się doniesienia, iż Kim Dzong Nam od trzech lat żył incognito w Makau^[5]. W Makau Nam miał willę na drogim osiedlu dla chińskich biznesmenów^[4], w której mieszkał z żoną i dwójką dzieci, oraz mieszkanie w centrum; był także posiadaczem rezydencji w Pekinie^[2]. Aż do śmierci Kim Dzong Il zapewniał przebywającemu w Chinach synowi utrzymanie, wstrzymał je dopiero jego następca, Kim Dzong Un. W następnych latach znajdował się prawdopodobnie pod ochroną i na utrzymaniu Chin^[4]. W latach 2010–2011 trzy razy dokonywano nieudanych zamachów na jego życie.

W 2012 r. wydano książkę Nama pt. „Mój ojciec, Kim Dżong Il, i ja”^[2]; w nielicznych wywiadach opowiadał się za ewolucyjną demokratyzacją Korei Północnej. Jednocześnie odżegnywał się od posiadania ambicji politycznych^[4]. W tym samym roku miał miejsce nieudany zamach na jego życie zlecony przez władze północnokoreańskie^[6].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

13 lutego 2017 r. został zamordowany w Kuala Lumpur^[1] przez dwie kobiety (Indonezyjkę i Wietnamkę), które na lotnisku prysnęły mu w twarz^[6] trucizną VX^[7]. Władze Korei Północnej obciążyły odpowiedzialnością za śmierć Kima rząd Malezji. Północnokoreańskie oskarżenia i sam fakt organizacji zamachu przez północnokoreańską ambasadę^[6] spowodował kryzys w stosunkach dwustronnych^[7], w tym m.in. odwołanie malezyjskiego ambasadora w Pjongjangu^[6]. Indonezyjce Siti Aisyah i Wietnamce Đoàn Thị Hương postawiono zarzut zabójstwa^[8].