King’s Cross

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
King’s Cross
Dzielnica Londynu
Ilustracja
Widok na dworzec King’s Cross, w tle z prawej skrzyżowanie, od którego wzięła się nazwa King’s Cross
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miasto

Londyn

Gmina

Camden, Islington

Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „King’s Cross”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „King’s Cross”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „King’s Cross”
Ziemia51°31′50″N 0°07′25″W/51,530556 -0,123611
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

King’s Cross[a] – dzielnica w środkowym Londynie, na pograniczu gmin Camden i Islington[1], położona około 2 km na północny zachód od historycznego centrum miasta (City of London)[2].

Nazwa King’s Cross („skrzyżowanie królewskie”) pierwotnie nadana została skrzyżowaniu dróg Euston Road, Pentonville Road i Gray's Inn Road, na środku którego w 1830 roku wzniesiono pomnik króla Jerzego IV[3]. Budowa pomnika miała podnieść prestiż tych okolic i poprawić bezpieczeństwo na skrzyżowaniu, na którym zbiegało się siedem ulic. Według doniesień ówczesnej prasy pomnik był szpetny, pozbawiony walorów artystycznych i wykonany z najtańszych materiałów, a sam król nie był postacią popularną. Z tego też względu pomnik został rozebrany w 1842 roku (cokół przetrwał do 1845 roku). Mimo to nazwa King’s Cross przylgnęła zarówno do skrzyżowania jak i otaczającego ją obszaru[4][5].

Wcześniej obszar ten nosił nazwę Battle Bridge (dosł. „most bitewny”). Według obiegowej opinii nazwa ta wzięła się od rzekomo rozegranej w tym miejscu bitwy między Celtami pod dowództwem Budyki a Rzymianami. W rzeczywistości nazwa ewoluowała na przestrzeni wieków od Bradeford (1207), przez Bradefordebrigge (ok. 1387) i Batford Bridge (1625), a pierwotnie oznaczała „szeroki bród” lub „most nad szerokim brodem”, który znajdował się na płynącej tutaj rzece Fleet[6][4].

W połowie XVIII wieku Battle Bridge było niewielką miejscowością, a większą część obecnej dzielnicy King’s Cross zajmowały pola[2]. Na początku XIX wieku w okolicach znajdowały się hałdy popiołu i składowiska odpadów. Miejsce to miało reputację uczęszczanego przez złodziei i morderców. Zmiana nazwy na King’s Cross miała pomóc w zmianie jego wizerunku[7]. Duża część dzielnicy zabudowana została od lat 20. do 60. XIX wieku. Miała ona charakter mieszkalno-przemysłowy. Rozwojowi przemysłu sprzyjała budowa kanału Regent’s Canal (1820) oraz infrastruktury kolejowej. W 1852 roku, w miejscu zajmowanym wcześniej przez szpital dla chorych na ospę[7], otwarty został dworzec kolejowy King’s Cross, a w 1868 roku w jego bezpośrednim sąsiedztwie – dworzec St Pancras[2].

W okresie od zakończenia II wojny światowej do lat 80. XX wieku nastąpił zanik przemysłu, a wraz z nim pojawił się problem bezrobocia i przestępczości[2][1]. Dawne zakłady przemysłowe pozostawały opuszczone i popadły w ruinę[2]. Na początku XXI wieku przeprowadzone zostały znaczne inwestycje mające na celu rewitalizację dzielnicy[2][8]. Od 1998 roku swoją siedzibę ma tutaj Biblioteka Brytyjska[9].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Pomnik króla Jerzego IV, ilustracja z 1835 roku

    Pomnik króla Jerzego IV, ilustracja z 1835 roku

  • Budynek dworca St Pancras

    Budynek dworca St Pancras

  • Gmach Biblioteki Brytyjskiej

    Gmach Biblioteki Brytyjskiej

  • Rewitalizacja dawnych terenów przemysłowych, 2019 r.

    Rewitalizacja dawnych terenów przemysłowych, 2019 r.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Spotykana jest także pisownia bez apostrofu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b King’s Cross. Hidden London. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f The History of King’s Cross. King’s Cross. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  3. ↑ King’s Cross. W: A. D. Mills: A Dictionary of London Place-Names. Wyd. 2. Oxford University Press, 2010. ISBN 978-0-19-172674-3. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  4. ↑ a b Victor Keegan: Vic Keegan’s Lost London 214: How King’s Cross got its name. On London, 2021-11-27. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  5. ↑ Matt Brown: The Original King’s Cross: London's Most Hated Monument. Londonist, 2021-11-27. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  6. ↑ Battle Bridge Road. W: A. D. Mills: A Dictionary of London Place-Names. Wyd. 2. Oxford University Press, 2010. ISBN 978-0-19-172674-3. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  7. ↑ a b Highbury, Upper Holloway and King’s Cross, [w:] Walter Thornbury, Old and New London, t. 2, British History Online, Londyn 1878 [dostęp 2022-02-06] (ang.).
  8. ↑ Rowan Moore: All hail the new King’s Cross – but can other developers repeat the trick?. The Guardian, 2014-10-12. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
  9. ↑ Camden's history. Camden Council. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=King’s_Cross&oldid=66571517”