Kinga Preis

	Kinga Preis
	Kinga Preis
	; Kinga Preis (2010)
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1971 ; Wrocław
Zawód	aktor
Lata aktywności	od 1994
	Zespół artystyczny
	Teatr Polski we Wrocławiu
Nagrody
	Orzeł
	2003: Wtorek (Najlepsza Drugoplanowa Rola Kobieca); 2005: Komornik (Najlepsza Główna Rola Kobieca)
	Nagroda na FPFF w Gdyni
	1998: Poniedziałek (Najlepsza Aktorka Drugoplanowa); 2001: Cisza (Najlepsza Aktorka); 2005: Komornik (Najlepsza Aktorka Drugoplanowa)
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Odcisk dłoni Kingi Preis w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Kinga Anna Preis (ur. 31 sierpnia 1971 we Wrocławiu) – polska aktorka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego nr II im. Piastów Śląskich z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego we Wrocławiu^[1]. W 1996 ukończyła wrocławską filię PWST w Krakowie.

Jest aktorką Teatru Polskiego we Wrocławiu^[2]. Za swe teatralne wystąpienia i role filmowe zyskała wiele nagród. Jest pięciokrotną laureatką Orła za pierwszoplanowe role w filmach Cisza i Komornik oraz za drugoplanowe w filmach Wtorek, W ciemności i Pod Mocnym Aniołem. Zdobyła także 10 nominacji, przez co stała się najczęściej nagradzaną i nominowaną aktorką w historii tej nagrody. W 2001 czytelnicy miesięcznika „Film” przyznali jej Złotą Kaczkę dla najlepszej aktorki roku^[3]. Za role w Poniedziałku, Ciszy i Komorniku przyznano jej nagrody na festiwalu w Gdyni.

W 2006 została laureatką Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego, przeznaczonej dla „młodych aktorów wyróżniających się wybitną indywidualnością”^[4]. W 2008 została nagrodzona, za rolę Wandy Boniszewskiej w spektaklu Stygmatyczka Sceny Fakty Teatru Telewizji, podczas VIII Festiwalu Teatru Telewizji Polskiej i Polskiego Radia „Dwa Teatry” w Sopocie^[5]. W 2020 odebrała Telekamerę w kategorii „najlepsza aktorka”^[6].

W spektaklu Kombinat w ramach 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej zaśpiewała utwór Psy Pawłowa^[7].

Od 2010 jest ambasadorem Fundacji „Wrocławskie Hospicjum dla Dzieci” we Wrocławiu.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jej partnerem życiowym jest Piotr Borowiec^[8], operator filmowy^[9]. Ma syna.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (28 września 2010)^[10],
Brązowy Krzyż Zasługi (5 lipca 2004)^[11],
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (21 marca 2011)^[12],
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (3 stycznia 2006)^[12],
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2002)^[13].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

1996: Opowieści weekendowe: Niepisane prawa – Jolanta
1997: Pokój 107 – Zośka
1997: Farba – Majka
1998: Poniedziałek – Renata
1998: Dom Pirków – matka Pirków
1999: Wrota Europy – Hala
2000–2001: Przeprowadzki – Róża Szczygieł
2000: Twarze i maski – Agnieszka Horn
2000: To ja, złodziej – matka Pyzy, prostytutka
2001: Wtorek – Renata
2001: Cisza – Mimi
2003: Symetria – żona Dawida
2004: Nigdy w życiu! – Kinga
2004: Kryminalni – Teresa Nowacka (odc. 12)
2005: Defekt – Malcowa, żona Szymka
2005: Przybyli ułani – Jadźka, żona Mariana
2005: Karol. Człowiek, który został papieżem – matka Józefa
2005: Komornik – Gosia Bednarek
2005: Boża podszewka II – Maryśka Jurewicz-Lulewicz
2006: Statyści – Bożena Popławska-Ochman
2006: Fundacja – Kazia
2006: Samotność w sieci – Iwona, przyjaciółka Ewy
2006: Samotność w sieci – Iwona, przyjaciółka Ewy
2006: Co słonko widziało – brunetka
2007: Ogród Luizy – psycholog Anna Świątek
2007: Regina – Anna Raj, siostra Reginy
2008: Cztery noce z Anną – Anna P.
2008: Jeszcze raz – Grażyna
2008: Rysa – Zosia
od 2008: Ojciec Mateusz – Natalia Borowik, gospodyni księdza
2009: Dom zły – Bożena Dziabasowa
2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny – Plesicowa
2010: Milion dolarów – Bożenka
2010: Joanna – Staszka Kopeć
2010: Nie ten człowiek – klientka w sklepie akwarystycznym
2011: Róża – Amelia
2011: Sala samobójców – psychiatra Karolina
2011: W ciemności – Wanda Socha
2011: Instynkt – Karlikowa (odc. 9)
2012: Ja to mam szczęście! – Joanna Polak
2013: Mazurek – Urszula
2013: Prawo Agaty – Alicja Romaniuk (odc. 50)
2013: Bez tajemnic – Magda, córka Janiny (odc. 2, 17, 32)
2014: Bogowie – matka Ewki
2014: Pod Mocnym Aniołem – Mania
2014–2015: Krew z krwi 2 – prokurator Reszke
2015: Córki dancingu – wokalistka Krysia
2016: Wszystko gra – Roma
od 2016: Kaprys losu – Zuzanna Zawada
2018: Plan B – Natalia
2018: Pułapka – prokurator Natalia Różańska
2018: 53 wojny – Krystyna
od 2019: Stulecie Winnych – Bronisława Winna
2019: Mały grand hotel – Viola
2020: Prawdziwe życie aniołów – Agnieszka, żona Adama

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

2009: Włatcy móch: Ćmoki, czopki i mondzioły –
- Jowita,
- Sandra
2015: W głowie się nie mieści – Smutek

Teatr Telewizji[edytuj | edytuj kod]

1995: Kasia z Heilbronnu, czyli próba ognia – jako Kasia, przeniesienie spektaklu z Teatru Polskiego we Wrocławiu (Scena na Świebodzkim)
2000: 10 pięter – jako Lidka
2001: Przypadek Klary – jako Klara
2001: Pielgrzymi – jako Artystka
2007: Inka 1946 – jako Maria
2008: Stygmatyczka (Scena Faktu) – jako Wanda Boniszewska
2008: Golgota wrocławska – jako Róża Szwejcer

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

1999: Nick Cave i przyjaciele W moich ramionach – śpiew w utworze „Przekleństwo Millhaven”^[14]
2000: Ballady morderców (wydawca: Studio K2) wraz z Mariuszem Drężkiem na podstawie Murder Ballads (Nick Cave and the Bad Seeds)^[15]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Znani absolwenci. lo2.wroc.pl [dostęp 2019-11-26]
↑ Kinga Preis. W: Zespół artystyczny [on-line]. teatrpolski.wroc.pl. [dostęp 2012-08-22].
↑ Złote Kaczki. filmweb.pl. [dostęp 2012-08-22].
↑ Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego – laureaci. nagrodacybulskiego.pl. [dostęp 2012-08-22].
↑ Teatr Tv. Stygmatyczka. www.filmpolski.pl. [dostęp 2011-05-25].
↑ Telekamery 2020. Oto pełna lista zwycięzców. Nie zabrakło również gorzkich słów..., pinkwall.pl [dostęp 2020-02-04] (pol.).
↑ Republika. republika.art.pl. [dostęp 2012-08-22].
↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 19, 12 maja 2016, s. 16–17.
↑ „Swojego Oscara już mam”, Pani nr 04/2012, s. 39–45, www.styl.pl.
↑ M.P. z 2011 r. nr 2, poz. 18 „za zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.
↑ M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 109 „za zasługi w pracy artystycznej”.
↑ ^a ^b MKiDN - Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [dostęp 2020-04-05] (pol.).
↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, www.e-teatr.pl [dostęp 2020-04-05] .
↑ Nick Cave I Przyjaciele: W Moich Ramionach (ang.). allmusic.com. [dostęp 2012-08-22].
↑ Kinga Preis & Mariusz Drężek – Ballady Morderców (ang.). discogs.com. [dostęp 2012-08-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kinga Preis, kolekcjonerka filmowych Orłów (zdjęcia) na portalu gazeta.pl

[1] Znani absolwenci. lo2.wroc.pl [dostęp 2019-11-26]

[2] Kinga Preis. W: Zespół artystyczny [on-line]. teatrpolski.wroc.pl. [dostęp 2012-08-22].

[3] Złote Kaczki. filmweb.pl. [dostęp 2012-08-22].

[4] Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego – laureaci. nagrodacybulskiego.pl. [dostęp 2012-08-22].

[5] Teatr Tv. Stygmatyczka. www.filmpolski.pl. [dostęp 2011-05-25].

[6] Telekamery 2020. Oto pełna lista zwycięzców. Nie zabrakło również gorzkich słów..., pinkwall.pl [dostęp 2020-02-04] (pol.).

[7] Republika. republika.art.pl. [dostęp 2012-08-22].

[8] Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 19, 12 maja 2016, s. 16–17.

[9] „Swojego Oscara już mam”, Pani nr 04/2012, s. 39–45, www.styl.pl.

[10] M.P. z 2011 r. nr 2, poz. 18 „za zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.

[11] M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 109 „za zasługi w pracy artystycznej”.

[:0-12] MKiDN - Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [dostęp 2020-04-05] (pol.).

[13] Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, www.e-teatr.pl [dostęp 2020-04-05] .

[14] Nick Cave I Przyjaciele: W Moich Ramionach (ang.). allmusic.com. [dostęp 2012-08-22].

[15] Kinga Preis & Mariusz Drężek – Ballady Morderców (ang.). discogs.com. [dostęp 2012-08-22].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]