Przejdź do zawartości

Kingdom Come: Deliverance II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kingdom Come: Deliverance II
Producent

Warhorse Studios

Wydawca

Deep Silver

Silnik

CryEngine

Data wydania

4 lutego 2025

Gatunek

fabularna gra akcji

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, PlayStation 5, Xbox Series

Poprzednia gra w serii

Kingdom Come: Deliverance

Strona internetowa

Kingdom Come: Deliverance IIfabularna gra akcji stworzona przez Warhorse Studios i wydana 4 lutego 2025 roku przez Deep Silver na platformach Microsoft Windows, PlayStation 5 i Xbox Series. Jest to kontynuacja Kingdom Come: Deliverance z 2018 roku[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Tło fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Akcja rozgrywa się w XV-wiecznym Królestwie Czech niedługo po wydarzeniach przedstawionych w pierwszej części, gdzie ponownie głównym bohaterem jest znany z poprzednika Henryk ze Skalicy, który podróżuje z Janem Ptaszkiem[1].

Region Trosk

[edytuj | edytuj kod]

Jan Ptaszek, Henryk i ich świta wyruszają z zamku w Ratajach do zamku Troski[a], by przesłuchać Ottona von Bergowa w sprawie jego lojalności wobec króla Zygmunta Luksemburskiego. W czasie postoju zostają zaatakowani przez bandytów. Henryk i Ptaszek uciekają i docierają do zamku, ale nie zostają wpuszczeni bez dowodu tożsamości. W pobliskiej karczmie Ptaszek wszczyna bójkę, obwinia Henryka, a potem odchodzi po kłótni[2].

Henryk dowiaduje się, że Bergow ma się pojawić na weselu w Seminie. Infiltruje uroczystość, ale Bergow się nie zjawia, a pan młody, potajemnie znika. Po kolejnej bójce Henryk i Ptaszek godzą się, lecz zostają aresztowani i osadzeni w zamku Troski. Ptaszek ma zostać stracony za kłusownictwo, ale Bergow przybywa i ratuje go od śmierci. Unika jasnych deklaracji politycznych i zleca im walkę z bandytami[2].

Ptaszek i Henryk werbują żołnierzy z twierdzy Niebaków. Ujęty bandyta wyjawia, że władca Semina współpracuje z bandytami, którzy przejęli twierdzę. Jeśli Henryk ujawni zdradę, musi się z nim zmierzyć. Niezależnie od wyboru, Bergow rusza na twierdzę, lecz ponosi porażkę, a Henryk i Ptaszek trafiają do niewoli. Lordowie Hanusz z Lipy i Radzik Kobyła wysyłają księdza Bogutę, by ich odnalazł. Jan Żiżka z Trocnowa, przywódca bandytów sprzeciwiający się Zygmuntowi, uwalnia ich po tym, jak Boguta tłumi bunt szpiega Bergowa – Istvana Totha[2].

Bergow, Toth i Markwart z Ulic atakują Niebaków. Henryk, Boguta i Żiżka trafiają do niewoli, a Ptaszek zostaje zakładnikiem. Kucharka Katarzyna, sprzymierzona z Żiżką, pomaga im uciec. Henryk odkrywa plan Zygmunta – zamordowanie jego wrogów, w tym Jana II z Liechtensteinu. Zabija Totha, odzyskuje miecz wykonany przez Marcina i ucieka z Żiżką i Katarzyną do Kuttenberga[2].

Okolice Kuttenberga

[edytuj | edytuj kod]

W Suchdolu margrabia Jobst ostrzega przed dalszymi atakami – zawarł rozejm z Zygmuntem. Henryk i Katarzyna odnajdują Liechtensteina, strzeżonego przez Samuela, i ostrzegają go. Dowiadują się, że Ptaszek jest więziony w zamku Maleszów. Henryk i Żiżka z pomocą najemników „Czarta” ratują Ptaszka i Vaquelina Brabanta. Dołączają do Kobyły, Hanusza i Boguty, którzy zmierzają na zjazd wiernych lordów w mieście Ratbórz. Słyszą też o planowanym spotkaniu z Zygmuntem w Kutnej Horze[2].

Henryk infiltruje obrady i widzi, jak Zygmunt i Markwart zlecają zagładę Żydów. Później jedzie do Ratbórza, gdzie siły Bergowa atakują zjazd lordów. Mimo odparcia ataku, lordowie zostają pojmani. Henryk pomaga Samuelowi ewakuować Żydów i dowiaduje się, że jest bękartem Marcina[2].

Grupa planuje porwać Bergowa, by wymienić go na uwięzionych lordów. Z pomocą bombard i najemników atakują Maleszów i pojmują Bergowa. Ten twierdzi, że panowanie Zygmunta w Czechach się kończy i proponuje kradzież jego rezerw srebra z pałacu w Kuttenbergu. Część grupy udaje legata papieskiego, reszta wchodzi do miasta przez kopalnie. Uwalniają lordów i zabierają srebro, ale Brabant próbuje je ukraść – ucieka w zamieszaniu[2].

Henryk i reszta chronią się w zamku Suchdol. Zygmunt i jego sojusznicy oblegają twierdzę, lecz Markwart zostaje śmiertelnie ranny z rąk Czarta. Henryk sprowadza posiłki od Jobsta, Hanusza i Kobyły. Wrogowie zostają odparci. W epilogu Henryka odwiedzają duchy jego matki i Marcina. Kobyła oferuje mu jego miecz[2].

W scenach po napisach Czart oślepia Żiżkę na jedno oko, próbując zestrzelić jabłko z jego głowy. W retrospekcji Zygmunt dowiaduje się o kradzieży srebra i wściekły każe wycofać się na Węgry[2].

Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Gracz ponownie steruje znaną z pierwszej części postacią Henryka, który porusza się po otwartym świecie, obserwowanym z perspektywy pierwszej osoby. Świat gry – fikcyjna wersja kraju środkowoczeskiego, została podzielona na dwie odrębne mapy, wiejskie obszary w regionie Czeskiego Raju i miasto Kuttenberg wraz z okolicami[1].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad kontynuacją zapowiedziano w kwietniu 2024 roku i jednocześnie udostępniono 15 minutowy zwiastun[3]. W sierpniu datę premiery przełożono na 11 lutego 2025 roku[4], a w późniejszym okresie datę zmieniono na 4 lutego 2025[5].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Recenzenci pozytywnie ocenili świat gry i odwzorowanie historycznych lokalizacji. Leana Hafer z IGN uznała miasto Kuttenberg za najciekawsze miejsce w grze, podkreślając jego rozmiar, plan ulic i uczucie żyjącego świata[6]. Nikodem Idziak z serwisu Eurogamer pochwalił dostępny obszar w grze, pisząc: „Mimo że większość powierzchni map to dzikie i pozornie puste tereny, eksploracja bynajmniej nie wieje nudą”[7]. Dariusz Matusiak z Gry-Online zwrócił uwagę na przywiązanie do detali w oprawie graficznej. W swojej recenzji napisał: „Okolice Czeskiego Raju z zamkiem Trosky oraz teren wokół Kuttenberga ani przez chwilę nie sprawiają wrażenia sztucznie wykreowanych dioram. Wręcz przeciwnie – to żywy, bardzo naturalny świat, w którym ludzie zajęci są swoimi codziennymi sprawami. Duży wpływ ma na to realistyczna oprawa graficzna – lasy, roślinność, wiejskie chaty, kamienice w mieście i twierdze wyglądają tak, jak prezentowały się kiedyś w rzeczywistości”[8].

Część krytyków podkreśliła różnice względem pierwszej części. Hafer pochwaliła wysoką jakość gry, stwierdzając, że pierwsza odsłona nie dorównuje swojej kontynuacji płynnością, pomimo siedmiu lat od premiery[6]. Idziak zaznaczył, że gracz może teraz swobodnie przechodzić przez krzaki, komentując to słowami: „Zarośla i dzikie krzewy nie są już niepokonaną przeszkodą”[7]. Richard Wakeling z serwisu GameSpot zauważył natomiast, że sposób zapisywania gry nie został zmieniony, pomimo krytyki po premierze pierwszej części. Zdaniem Wakelinga w drugiej części takie rozwiązanie ma więcej sensu z uwagi na mniejszą liczbę występujących błędów[9].

Mechanika walki i jej złożoność zebrała mieszane opinie. Wakeling podkreślił fakt, że przełamanie obrony wroga jest satysfakcjonujące, ale jednocześnie przyznał, że walka z kilkoma przeciwnikami jest chaotyczna. Negatywnie ocenił animacje ataków, które w jego ocenie prawie się nie różnią[9]. Jan Slavík z czeskiego portalu Games.cz uznał, że teraz walka jest bardziej przystępna, choć zachowano schemat znany z części pierwszej. Redaktor pozytywnie ocenił także nowe elementy takie jak możliwość wytrącania broni z ręki i okrzyku wojennego[10].

Błędy w grze były przedmiotem krytyki. Slavík był świadkiem sytuacji, w której przeciwnik odkrył zwłoki, ale czekał z wezwaniem pomocy[10]. W swojej recenzji Idziak wspomniał o problemach w przerywnikach filmowych. Jego zdaniem niektóre z nich mają problemy z oświetleniem, rzutem kamery czy ustawieniem postaci w kadrze[7].

Dzień po premierze poinformowano o sprzedaży miliona egzemplarzy z grą[11].

  1. Odmiana nazw tak jak w grze

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Kingdom Come: Deliverance 2 [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-11-17] (pol.).
  2. a b c d e f g h i Kingdom Come Deliverance 2 – Poradnik [online], Eurogamer.pl, 4 lutego 2025 [dostęp 2025-05-25] (pol.).
  3. Krzysztof Mysiak, Kingdom Come: Deliverance 2 oficjalnie zapowiedziane. Sequel czeskiego RPG to projekt o wielkiej skali [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-11-17] (pol.).
  4. Anthony Wood, Kingdom Come: Deliverance 2 Delayed to February 2025 [online], IGN, 15 sierpnia 2024 [dostęp 2024-11-17] (ang.).
  5. Maciej Gaffke, Warhorse przyspiesza, Kingdom Come 2 ma nową datę premiery. Jutro twórcy ujawnią ważne informacje na temat RPG [online], GRY-Online.pl, 4 grudnia 2024 [dostęp 2025-01-18].
  6. a b Leana Hafer, Kingdom Come: Deliverance 2 Review [online], IGN, 3 lutego 2025 [dostęp 2025-02-05] (ang.).
  7. a b c Nikodem Idziak, Recenzja Kingdom Come: Deliverance 2. Monumentalne RPG, „Eurogamer.pl”, 3 lutego 2025 [dostęp 2025-02-05] (pol.).
  8. Dariusz Matusiak, Recenzja gry Kingdom Come Deliverance 2 – wszystko, co było wspaniałe w KCD, tu jest tak samo dobre lub jeszcze lepsze [online], GRY-Online.pl [dostęp 2025-02-05] (pol.).
  9. a b Richard Wakeling, Kingdom Come: Deliverance 2 Review – What’s Old Is New Again [online], GameSpot [dostęp 2025-02-05] (ang.).
  10. a b Jan Slavík, Kingdom Come: Deliverance II – recenze [online], Games.cz [dostęp 2025-02-09] (cz.).
  11. Andy Chalk, Kingdom Come: Deliverance 2 sells more than 1 million copies in just 1 day [online], PC Gamer, 5 lutego 2025 [dostęp 2025-02-09] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]