Przejdź do zawartości

Kirsten Wild

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kirsten Wild
Ilustracja
Kirsten Wild (2018)
Data i miejsce urodzenia

15 października 1982
Almelo

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 2020 kolarstwo
(Omnium)
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Paryż 2015 Scratch
złoto Apeldoorn 2018 Wyścig punktowy
złoto Apeldoorn 2018 Scratch
złoto Apeldoorn 2018 Omnium
złoto Pruszków 2019 Omnium
złoto Pruszków 2019 Madison
złoto Berlin 2020 Scratch
złoto Berlin 2020 Madison
złoto Roubaix 2021 Madison
srebro Londyn 2016 Scratch
srebro Hongkong 2017 Omnium
srebro Apeldorn 2018 Madison
srebro Pruszków 2019 Scratch
brąz Apeldoorn 2011 Omnium
brąz Paryż 2015 Omnium
brąz Hongkong 2017 Wyścig punktowy
brąz Pruszków 2019 Wyścig punktowy
brąz Roubaix 2021 Wyścig punktowy
Mistrzostwa Europy w kolarstwie torowym
brąz Apeldoorn 2011 Omnium
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
srebro Doha 2016 Start wspólny
AA Drink-leontien.nl
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
brąz Valkenburg 2012 Drużyn. na czas
Puchar Świata w kolarstwie szosowym
3. miejsce
2009
3. miejsce
2010

Kirsten Carlijn Wild (ur. 15 października 1982 w Almelo) – holenderska kolarka torowa i szosowa, brązowa medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej Kirsten Wild osiągnęła w 2007 roku, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Tour de Pologne Kobiet. Rok później zdobyła trzy medale mistrzostw Holandii w kolarstwie torowym, w tym złoty w scratchu. W 2011 roku zdobyła brązowy medal w omnium na mistrzostwach świata w Apeldoorn, gdzie wyprzedziły ją tylko Tara Whitten z Kanady i Sarah Hammer z USA. W tym samym roku i tej samej konkurencji zdobyła także brązowy medal na mistrzostwach Europy w Apeldoorn, ulegając tylko Brytyjce Laurze Trott i Białorusince Taccianie Szarakowej. W sezonach 2009 i 2010 zajmowała trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w kolarstwie szosowym. W obu przypadkach lepsze okazały się tylko: jej rodaczka – Marianne Vos oraz Szwedka Emma Johansson. Ponadto w 2011 roku Wild zdobyła złote medale w scratchu i wyścigu punktowym na mistrzostwach Holandii. W 2012 roku wspólnie z koleżankami z zespołu AA Drink-leontien.nl wywalczyła brązowy medal w drużynowej jeździe na czas na szosowych mistrzostwach świata w Valkenburgu.

Podczas mistrzostw świata w Paryżu w 2015 roku zwyciężyła w scratchu, a w omnium zajęła trzecie miejsce. Na mistrzostwach świata w Londynie w 2016 roku była druga w scratchu, a podczas mistrzostw świata w Hongkongu rok później zdobyła srebro w omnium i brąz w wyścigu punktowym. Kolejne cztery medale wywalczyła na mistrzostwach świata w Apeldorn w 2018 roku: złoto w wyścigu punktowym, scratchu i omnium oraz srebro w madisonie. Czterokrotnie na podium stawała również na mistrzostwach świata w Pruszkowie rok później: była najlepsza w omnium i madisonie, druga w scratchu i trzecia w wyścigu punktowym. Następnie zwyciężała w scratchu i madisonie podczas mistrzostw świata w Berlinie w 2020 roku. Ponadto na mistrzostwach świata w Roubaix w 2021 roku zdobyła złoty medal w madisonie, a w wyścigu punktowym była trzecia.

Wywalczyła także brązowy medal w omnium podczas igrzysk olimpijskich w Tokio, przegrywając tylko z Jennifer Valente z USA i Japonką Yumi Kajiharą. Na tej samej imprezie była czwarta w madisonie.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]